ေလ့လာေစခ်င္ငွါ တင္ျပအပ္ပါသည္
ေပးပို႔ပါေသာ ညီငယ္ ကိုကိုေဇာ္ကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္
အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္ အႀကိမ္ခံစားလို႕မဝနိုင္တဲ႕ကဗ်ာေလးပါ
လမ္းေပၚက မိန္းမျမတ္ မိခင္ေကာင္း __________________________(ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ)
(၁)
အရင္းစစ္ေသာ္
စနစ္ကိုပင္၊ အျပစ္တင္သည္
မိခင္မြန္ျမတ္ သူသာတည္း။
(၂)
ႏြမ္းပါးစြတည့္၊ ကု႒နူနာ
ေရာဂါႀကီးစြဲ၊ ေခြယိုင္လဲလ်က္
ရင္ခြင္ထက္ဝယ္၊ မထြက္ေသာနို႕
ေသာက္စို႔ရင္ေသြး၊ ဤကေလး၏
ေရွ႕ေရးႀကမၼာ၊ ရင္ေလးပါသည္
ကဗ်ာ အနိ႒ာရံု ျမင္ကြင္းတည္း။
(၃)
စနစ္ေဟာင္းမွ၊ ဇတ္ေႀကာင္းစခဲ႕
ေတာမွၿမိဳ႕တက္၊ ေစ်းေတာင္းရြက္ကာ
ရိကၡာဝမ္းေရး၊ ကမ္းနားေစ်းသယ္
ကုန္ဖလွယ္ခိုက္၊ လင္ေနာက္လိုက္မိ
ဆိုက္ကားသမား၊ ကိုဘထြား ႏွင့္
ထိမ္းျမား မဂၤလာ၊ မေဆာင္သာဘဲ
တဲအိုစုတ္စုတ္၊ ေမွာင္ကုပ္ကုပ္တြင္
တန္းတင္ပုဆိုး၊ ခဲဘိုးမပါ
ႀသဘာမဖတ္၊ လူေျချပတ္စဥ္
မြတ္ငတ္ဆာေလာင္၊ ညအေမွာင္ဝယ္
မီးေတာင္အခ်စ္ ေပါက္ကြဲသတည္း။
(၄)
စနစ္ေဟာင္းမွ၊ ဇတ္လမ္းစခဲ႕
ေသာကေတြ႕ၿမဲ၊ ေနာက္ဆက္တြဲတြင္
ခ်စ္လင္ယုံစား၊ ကိုဘထြားသည္
ေသရည္မူးယစ္၊ ေအာ္ဟစ္ႀကိမ္းေမာင္း
နားေတာင္း ျဖဳတ္ယူ၊ ညတိုင္းဆူ၍
လူယုတ္မာမ်ိဳး၊ ဗီဇဆိုးက
ဇာတိျပလ်က္၊ အရက္ေသာက္လိုက္
ဖဲလည္ရိုက္ကာ၊ ဆိုက္ကားမနင္း
ေႀကြးလည္ပင္းထိ၊ ေျဖမခ်ိခဲ႕
ေနထိပန္းႏွယ္၊ မေထြးငယ္သည္
ငိုလြယ္ ရိႈက္ခက္ ျဖစ္ခဲ႕တကား။
(၅)
စနစ္ေဟာင္းမွ၊ ဇတ္အိမ္စခဲ႕
တညေသာခါ၊ ဧည့္သည္လာ၏
လက္မွာပုလင္း၊ ေရႊျမင္းသုံးေကာင္
ခုန္ေပါက္ေယာင္တည့္၊ ခြက္လွည့္ေျမွာက္ႀကြား
ကိုဘထြားက၊ တံခါးရိပ္ဝယ္
မေထြးငယ္ကို၊ ၿပံဳးရယ္ရႊင္ပ်
မ်က္စပစ္ကာ၊ အတန္ႀကာေသာ္
ေငြလာသူေပး၊ ညေစ်းဆစ္ဆဲ
မုတိမ္းပြဲတြင္၊ ရစ္ဝဲမ်က္ရည္
ေျဖမဆည္ေတာ့၊ လင္သည္ကိုယ္တိုင္
ပုခုံးကိုင္၍၊ မူးယိုင္ေျခလွမ္း
ငရဲခန္းသို႕၊ တြန္းကာပို႕သည္
သင္း တို႔ လူမဆန္ႀကျပီတည္း။
(၆)
စနစ္ေဟာင္းမွ၊ ရင္နာရခဲ႕
ညဆို လန္႔ေႀကာက္၊ မ်က္ရည္ေပါက္မ်ား
မေထြး ပါးျပင္၊ ပင္လယ္ထင္ရ
လာသမွ်လူ၊ မႀကည္ျဖဴလည္း
လင္ဆူမည္ကို၊ ေႀကာက္အားပ္ုိလ်က္
ညဥ္႕နက္သန္းေခါင္၊ ေခြးေဟာင္သံႀကား
ကိုဘထြားက၊ တံခါးဖြင့္ေပး
အရက္ေက်းကြ်န္၊ ကာမဝန္ႀကီး
ဖိစီးႏွိပ္စက္၊ ခံျပင္းခက္လည္း
မ်က္ရည္သုတ္ကာ၊ ဧည့္သည္လာက
နံ႕သာျခယ္လူး၊ အိပ္ခ်င္မူးျဖင့္
ပန္းဖူးညြန္႕ေခြ်၊ ေႀကြရေလသည္
ေငြ ႏွင့္ ေသြးသား လဲခ်ိန္တည္း။
(၇)
စနစ္ေဟာင္းမွ၊ နာက်ည္းခဲ႕ရ
ဘဝဟူသည္၊ မ်က္ရည္ျဖင့္ရင္း
ေခ်ာက္နက္တြင္းဝယ္၊ တြယ္ရာခိုရာ
ကင္းမဲ႕ပါျပီ၊ သိဂၤ ီ ေရာင္ရႊန္း
မ်က္ဝန္းသႏၲာ၊ နီလာမ်က္ေတာင္
ေမွးမွိန္ေမွာင္၍၊ လူ႕ေထာင္တံခါး
ပိတ္ဆို႔ထားသည့္၊ ဘထြားအိမ္မွ
ညတညတြင္၊ ဘဝကိုမုန္း
ကိုယ္လြတ္ရုန္းမိ၊ ေျမျပင္ရွိလွ်င္
အသက္ရွင္ေသး၊ မငိုေႀကြးေတာ့
မေထြးစိတ္တြင္၊ ခ်မ္းေျမ႕ရႊင္သည္
သခင္မဲ႕ေသာ ခံပြင့္ႏြမ္းႏြမ္းတည္း။
(၈)
စနစ္ေဟာင္းမွ၊ ရုန္းကန္ရခဲ႕
ဘဝေမွာင္ႀကမ္း၊ ခရီးလမ္းတြင္
တဝမ္းတဆုပ္၊ လက္လုပ္လက္စား
သူမ်ားအိမ္ေစ၊ လုပ္ရေပလည္း
ျမတ္ေပေသးသည္၊ သူ ယုံႀကည္မိ
မခ်ိေသာ္လဲ၊ စိတ္မာန္ဇြဲျဖင့္
ေမွ်ာ္လင့္ေရွ႕ဝယ္၊ အားမငယ္ေတာ့
အုတ္သယ္ ပန္းရံ၊ ကြ်န္ခံ ကူလီ
စုံခဲ႕ျပီလည္း၊ အညီွအေဟာက္
စားေသာက္ေခ်ာင္းေျမာင္း၊ ပန္းေကာင္းညြန္႔ခ်ိဳး
သူယုတ္မ်ိဳးတို႕၊ ခိုကိုးရာမဲ႕
အားႏြဲ႕မိန္းမသား၊ တပြဲစားႀကံ
မေထြးခံရ၊ ဤေလာကကို
ေဒါသေပါက္ကြဲ၊ သူ က်ိန္ဆဲသည္
အသဲဆန္ကာ က်ခဲ႕ပါျပီတည္း။
(၉)
စနစ္ေဟာင္းမွ၊ ေလလြင့္ခဲ႕ရ
ေသာကနက္ရိႈင္း၊ မုန္တိုင္းထန္ရာ
ဝဲလြင့္ပါသည္၊ ရြက္ဝါပုံသြင္
နာက်င္ျပင္းျပ၊ ခံစားရ၏
ေခါင္းခ် ေျခဆန္႕၊ ရပ္တန္႕အိပ္စက္
သူ႔ တြက္ေျမလႊာ၊ အဘယ္မွာမွ
ရွာမရျပီ၊ ဘဝလက္ႀကမ္း
သူ ေမႊ႕ရမ္း၍၊ လြမ္းတက္ ငိုတက္
ည ဇတ္ဆရာ၊ သူ ေပၚလာေသာ္
ေလာ္မာႀကိဳးရႈပ္၊ အရုပ္ပမာ
ကရပါေသး၊ မေထြး စိတ္ေျပာင္း
ဘဝေဟာင္းတြင္၊ သစ္ေခါင္းတိုးငွက္
ျပန္ထြက္ခက္သို႕၊ ရမၼက္ညႊတ္ကြင္း
ျပန္သက္ဆင္း၍၊ ငိုရင္းရယ္ရ
တညမညား၊ ဘဝျခားသည္
တရားသစၥာ ပ်က္ပ်က္ျပယ္ျပယ္တည္း။
(၁၀)
စနစ္ေဟာင္းမွ၊ အျမတ္ရခဲ႕
ဘဝကိုေရာင္း၊ ညေစ်းေကာင္းခိုက္
ေမွာင္မိုက္ထဲတြင္၊ လင္မဟုတ္ေသာ
ေယာက်ာ္းေခ်ာမ်ား၊ လက္ေမာင္းႀကား၌
ေပ်ာ္ပါးရင္းမွ၊ သေႏၶရသည့္
သားလွ လူေလး၊ ျဖဴျဖဴေဖြးကို
လမ္းေဘးမွာပင္၊ ဖြားသန္႕စင္သည္
ေျမျပင္လူသားတေယာက္ တိုးသတည္း။
(၁၁)
စနစ္ေဟာင္းမွ၊ ဆုလာဘ္ရခဲ႕
လမ္းမက်ဥ္းေျမာင္း၊ ပလက္ေဖာင္းတြင္
ဆံပင္ျပန္႕ႀကဲ၊ ေခြကာလဲလ်က္
အုတ္ခဲ ေခါင္းအုံး၊ ဒန္းပုံးပက္ပက္
ထမင္းခြက္လည္း၊ မ်က္ကန္းပမာ
ေဟာင္းေလာင္းသာတည့္၊ မ်က္ႏွာတပိုင္း
ၿခံဳလႊာသိုင္းလည္း၊ ၿပိဳင္းၿပိဳင္းေငါထြက္
ေျခလက္ငုတ္တို၊ ေသြးျပည္စိုကာ
မ်က္ႏွာဖုေဖာင္း၊ ျမင္မေကာင္းမွ်
ဝဲႀကပ်ံနား၊ ယင္ေကာင္မ်ားေႀကာင့္
လမ္းသြား လမ္းလာ၊ ေရွာင္ဖယ္ခြာသည္
ေမတၲာမိုးေခါင္ ေလျပီတည္း။
(၁၂)
လူေလာက၏၊ ဘဝျခင္းရာ
မသိရွာေသး၊ ဤခေလးကား
ငါးျပားေစ႔မွ၊ ျခေသၤ႔ရုပ္ကို
ကုတ္ဖဲ႔ကစား၊ လက္ကားယားျဖင့္
သနားစဖြယ္၊ ၿပံဳးရယ္ရႊင္ျမဴး
လြန္႔ကာလူးလ်က္၊ နို႔ မထြက္လည္း
စို႔ရက္ ငုံေန ၿမဲသာတည္း။
(၁၃)
မိခင့္ ေရာဂါ၊ ကူးစက္ပါေသာ္
ဤမွာ ရင္ေသြး၊ လူကေလးတြက္
ရတက္ေထြျပား၊ လူ အမ်ားတို႕
ႀကံဳးဝါးျပစ္တင္၊ တံေထြးစင္မ်ွ
မိခင္ကိုသာ၊ က်ိန္ဆဲပါသည္
ေမတၲာလြန္ကဲ လွစြာတည္း။
(၁၄)
"လူ ဝတၲရား"၊ ပ်က္ျပားလွစြာ
ေျပာဆိုပါႀက၊ ရြံ႕ရွာ စက္ဆုပ္
လက္အုပ္ မ်က္ႏွာ၊ ေဝးရာသို႔ေရွာင္
ဤ လူ႔ေဘာင္ကား၊ တရားဆုံးျဖတ္
တဖက္သတ္တည့္၊ ဇတ္ရင္းမသိ
မရွိပုစၧာ ၊ အေျဖရွာသည္
သစၥာ ေပ်ာက္သုန္း ကြယ္လ်က္တည္း။
(၁၅)
ေရာဂါဆိုးရြား၊ တားျမစ္ပိတ္ပင္
ကင္းပစင္ေအာင္၊ သုတ္သင္သင့္လ်က္
ဘယ့္ အတြက္ေႀကာင့္၊ လမ္းထက္အလယ္
မဖြယ္မရာ၊ ရုပ္ဆိုးစြာျဖင့္
ေရာဂါကူးစက္၊ မခက္ေပေလာ
ေတြးေတာ ေစာင္းေျမာင္း၊ တကိုယ္ေကာင္းတည့္
ႏွာေခါင္းရံႈ႕ကာ၊ ထြက္ေျပးပါသည္
မဟာသူရဲေကာင္း ပီသသူမ်ားတည္း။
(၁၆)
ရင္ေသြးကိုျပ၊
(၁၆)
ရင္ေသြးကိုျပ၊ ယုတ္ကန္းစြတည့္
လမ္းမလယ္တြင္၊ ျမင္သူ သနား
ငါးျပားေစ့ေပါင္း၊ လက္ျဖန္႕ေတာင္းလ်က္
ရက္စက္ေလျခင္း၊ မိခင္ရင္းမွ
ဟုတ္ပါစ, ဟု၊ ႏွိမ့္ခ်မဲ႕ရြဲ႕
ႏႈတ္ခမ္းမဲ႕ျဖင့္၊ ကဲ႔ရဲ႕စကား
ေျပာႀကားတီးတိုး၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးလ်ွင္
ႀကင္နာဟန္ပို၊ ၿပစ္တင္ဆိုသည္
မ်က္ရည္မက် ရံုသာတည္း။
(၁၇)
တကယ္ဆိုမူ၊ အနူမသား
ျဖစ္ေလျငားေႀကာင့္၊ ေမြးစားေကာက္ယူ
အဘယ္သူလ်ွင္၊ သားေတာ္ခ်င္လိမ့္
ေျမျပင္သူသာ သိေတာ့မည္။
(၁၈)
မိခင္စိတ္ျပင္း၊ ရင္တြင္းေႏွာင္ႀကိဳး
ရစ္ပတ္တိုးေသာ၊ လူ႔ သေဘာ၏
သံေယာဇဥ္မွ၊ အျမစ္ႀကြသည့္
သားလွ ရင္ေသြး၊ လူကေလးကို
မေထြး သာလ်ွင္၊ ခ်ီငင္ ယုယ
ဝမ္းဝေလေအာင္၊ သယ္ပိုးေဆာင္လ်က္
သူ႕မ်က္ႏွာမွ၊ ဖီးထ ဖူးနီ
ေသြးညီွယိုလ်ွံ၊ လူျမင္ခံကာ
သဒၶါတက္အား၊ သူေတာင္းစားမ
ဤ ဘဝကို၊ လွလွခံယူ
မြန္ျမတ္သူတည့္၊ ႀကည္ျဖဴဆကဲ
ဆင္းရဲတြင္းမွာ၊ နစ္မြန္းရွာသည္
သင္သာ မိန္းမျမတ္ မိခင္ေကာင္း တဦးတည္း။
(၁၉)
ဝမ္းေရးအတြက္၊ ခြက္လက္မဆြဲ
မေတာင္းရဲ၍၊ ပုလဲေရႊေသြး
ကိုယ့္ ရင္ေသြးကို၊ ေငြေႀကးျဖင့္ေရာင္း
လက္ခ်င္းေျပာင္းလ်က္၊ စုံမက္တြယ္တာ
ေမတၲာမဲ႕ကင္း၊ မိဘရင္းတို႕
သတင္းစကား၊ မေထြးႀကားလ်ွင္
ေရႊရင္ဆို႔ရွာ ေပလိမ့္မည္။
(၂၀)
ေျဖေဖ်ာ္မႈတြက္၊ သားဖ်က္ေက်းပြန္
ဆရာဝန္ထံ၊ ေငြကုန္ခံ၍
အပ္ႏွံသေႏၶ၊ ဖ်က္ခ်ေလကာ
လူ႔ရြာတေခါက္၊ မေရာက္ရွာေသး
ေသြးတုံးျဖစ္ဆဲ၊ မ်ိဳးေစ့ခဲကို
ေခ်ခြဲသက္သက္၊ လူသတ္ရက္သည့္
ေႀကာက္မက္ဖြယ္ခင္း၊ ရက္စက္ျခင္း၏
သတင္းစကား၊ မေထြးႀကားလ်ွင္
ေရႊရင္ကြဲ၍ ေသလိမ့္မည္။
(၂၁)
အခ်စ္အတြက္၊ ရမၼက္ေသြးဆူ
ညလူႏွင့္ခ်ိန္း၊ မူးမူးမိွန္း၍
ရွန္ပိန္း ဖန္ခြက္၊ ေလာင္းျဖည့္စြက္ကာ
ေဂ်ာ္ဂ်က္ ထဘီ၊ ဘရာစီယာ
တြန္႔ေက်ကာတည့္၊ ၿပံဳးစြာေပ်ာ္ရႊင္
ပြတ္သဘင္ပြဲ၊ ရင္အပ္ႏႊဲရင္း
ဝမ္းတြင္းသေႏၶ၊ ရခဲ႕ေလဘိ
လူမသိေအာင္၊ ညအေမွာင္ဝယ္
ေျမာင္းေဘာင္အုတ္ႀကား၊ လႊင့္ပစ္ထားစဥ္
ေခြးစား ခ်ီမ၊ ေမြးစခေလး
ျဖစ္ခင္းေရးကို၊ မေထြးသိလ်ွင္
သူမ ရင္သည္၊ ပဲ႕တင္ထပ္သံ
ဆူညံသြက္သြက္ ခါရွာေပလိမ့္မည္။
(၂၂)
အို. . . စနစ္ကိုပင္
အျပစ္တင္သည္
မိခင္မြန္ျမတ္ သူသာတည္း။
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
၁၉၆၇ ခုႏွစ္ေအာက္တိုဘာလထုတ္
ေငြတာရီမဂၢဇင္း
ီ
No comments:
Post a Comment