ဆရာ​ေဒါင္​းႏြယ္​​ေဆြ၏ ​ေဆးရံု​ေပၚမွာ​ေရး​ေသာ ​ေခါင္​းစဥ္​မဲ့ကဗ်ာသံုးပုဒ္​ကို စုစည္​းတင္​ျပ​ေပးလိုက္​ရပါသည္​။


ကညစ္​တစ္​လက္​
​ေပတစ္​ရြက္​ျဖင္​့
အသက္​စ​ေတး ​ေသြးအလကၤာ။

သမိုင္​း​ေပးတာဝန္​
ျမတ္​​ေက်ပြန္​မွ
အမြန္​စာဆို
ၾကည္​ညိဳဦးခိုက္​   ကန္​​ေတာ့ထိုက္​၏။

က​ေလာင္​တစ္​လက္​
မင္​တစ္​စက္​ျဖင္​့
စာဖ်က္​​ေပပ်က္​    အဆိပ္​တက္​၍
အိပ္​မက္​​ေဝစား   ျပည္​သူၾကားတြင္​
ဝိုးဝါးစမ္​း​ေလွ်ာက္​    လမ္​း​ေပ်ာက္​​ေသာသူ
စာ​ဆိုဟူက  ႐ွက္​ဖြယ္​​ေပါ့။   ။

ဆရာ​ေဒါင္​းႏြယ္​​ေဆြ
​ေဆးရံု​ေပၚတြင္​​ေရးသားခဲ့​ေသာ​ေနာက္​ဆံုးကဗ်ာစုမွ တစ္​ပုဒ္​။
​ေခါင္​းစဥ္​​ေရးသားထားျခင္​းမရိွ။ ႐ႈမဝ႐ုပ္​စုံမဂၢဇင္​း/ ၁၉၈၆ ​ေမလ
___________________________________________

ပန္​းငံုဖူးတို႔
ထံုၾကဴးရနံ႔  ျမဲပါ့မလား။

အျမင္​့ပန္​းတို႔
စြင္​့လန္​းထာဝရ တည္​ပါ့မလား။

မ​ေႂကြရြက္​သို႔
​ေျမမသက္​ဘဲ   ရိွပါ့မလား။

ပန္​းသဘာဝ   နိယာမျဖင္​့
​ေလာကျဖစ္​ပ်က္​     ​ေၾကာင္​းဆက္​တရား
က်ိဳးဆက္​မ်ားကို.....
ကိုးကားဆင္​ျခင္​   သံုးသပ္​​ေသာ္​။

နိယာမလွ်င္​
အလွသစၥာ    ဇာတ္​ဆရာတည္​့
ပြင္​့သာပြင္​့​ေလ   မ​ေႂကြ​ေစရ
​ဗီဇနတၳိ    မရိွခဲ့​ေလ
ပြင္​့စမ္​း​ေႂကြလိုက္​    ထိုစ႐ိုက္​ျဖင္​့
ျပန္​ပြင္​့ျပန္​​ေႂကြ     ​ေရ​ေျမမဆံုး
စက္​ဝိုင္​းကံုးလွ်င္​     လကၤာတစ္​ပုဒ္​
ပန္​းဇာတ္​ထုပ္​တည္​း။ ။

ဆရာ​ေဒါင္​းႏြယ္​​ေဆြ
​ေဆးရံု​ေပၚတြင္​​ေရးသားခဲ့​ေသာ​ေနာက္​ဆံုးကဗ်ာစုမွ တစ္​ပုဒ္​။
​ေခါင္​းစဥ္​​ေရးသားထားျခင္​းမရိွ။ ႐ႈမဝ႐ုပ္​စုံမဂၢဇင္း/ ​ေအာက္​တိုဘာ ၁၉၈၅
___________________________________________

ကဗ်ာအစ    စာလံုးလွလည္​း
ရသမပါ      ရင္​မွာဟင္​းလင္​း
အႂကြင္​းသုည     လျပည္​့ညမွာ
မိုးႀကီးရြာသို႔      တိမ္​လႊာမည္​း​ေမွာင္​
လ​ေရာင္​မႈန္​ပ်    လွ်ပ္​စ,အလင္​း
ဝင္​းခနဲျပက္​     ျမင္​ရခက္​ဘိ
မရိွမ​ေတြး      တိမ္​​ေျပး​ေနာက္​မွာ
မိုးမပါ​ေခ်
ရြာပါ​ေသာ္​လည္​း   ​ေလသည္​းသည္​း။

ကဗ်ာအလယ္​
​ေနစြယ္​ပိတ္​​ေသာ    ၿမိဳင္​နက္​​ေတာသို႔
​ေပ်ာက္​​ေသာလမ္​းစ    ​ေ႐ွ႕မွပိတ္​ဆီး
​ေတာင္​ႀကီးဖီလာ     ကာရန္​ႏြယ္​ႀကိဳး
တိမ္​ခိုးလြင္​့ပ်ံ     အသံမဲ့သီခ်င္​း
အလင္​းမဲ့အရိပ္​     အဆိပ္​မဲ့​ေႁမြ
​ေခြကာၿခိမ္​း​ေျခာက္​      ​ေပါက္​​ေသာ္​မထိ
မရိွရင္​ထဲ      ကာရန္​မြဲစြ
ကဲ..... ဒါကဗ်ာဆိုရင္​  ခက္​ပါ​ေရာ။

ကဗ်ာၿပီးဆံုး
စာလံုး​ေတြသာ     ခုန္​​ေပါက္​ကာႏွင္​့
ဘာမွ်မက်န္​     ရင္​ခုန္​ရန္​ပင္​
​ေတြးမွ်င္​ႀကိဳးစ   ဆက္​မရၿပီ
လက္​မွလြတ္​က်    ဖန္​ကြဲစ,လို
​ေႂကြမြလြင္​့စင္​  ျပန္​႔က်ဲ​ေန။

ကဗ်ာမဟုတ္​
စကၠဴစုတ္​ကို     ​ေဆးသုတ္​​ေရာင္​ျခယ္​
လြင္​့ျပယ္​စာလံုး     ဆက္​ထံုးအ​ေတြး
အ​ေရးမပီ       ​ေတးမသီတတ္​
အၿမီးျပတ္​ျမင္​း     ခုန္​​ေပါက္​ျခင္​းသို႔
ျမင္​ကြင္​းမလွ     ​ေသးသိမ္​စြတည္​့
​ေလာက႐ွက္​ျခင္​း    ကုန္​​ေလၿပီ။ ။

​
ဆရာ​ေဒါင္​းႏြယ္​​ေဆြ
[ ​ေခါင္​းစဥ္​​ေရးသားထားခဲ့ျခင္​း မရိွပါ ။]
႐ႈမဝ႐ုပ္​စုံမဂၢဇင္း ႏိုဝင္​ဘာ  ၁၉၈၅

မည္​သူမဆို copy/ save/ share လုပ္​ႏိုင္​ပါသည္​။

​ဆရာ​ေဒါင္​းႏြယ္​​ေဆြ၏ ကဗ်ာ​ေပါင္​းခ်ဳပ္​စာအုပ္​မွ ကူးယူတင္​ျပအပ္​ပါသည္​။

ရင္​ခြင္​သစၥာ (က်ိဳက္​လတ္​)