အက်ည္​းတန္​​ေသာ အလွပဆံုးျမင္​ကြင္​း ❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆ မုန္​တိုင္​းက်​ေသာ္​ ည အ႐ုပ္​ဆိုး အိပ္​လန္​႔ႏိုးခဲ့ တိုး​ေဝွ႔​ေလျပင္​း ရဲတင္​းတစ္​​ေထာင္​ ခုတ္​​ေလ​ေယာင္​သို႔ ​ေညာင္​အိုပင္​ႀကီး ခိုင္​ၿဖီးက်စ္​လ်စ္​ ​ေရ​ေသာက္​ျမစ္​တို႔ အ​ဆစ္​လိုက္​ျပဳတ္​ အငုတ္​သာက်န္​ ဖြာဖြာလန္​အက္​ တြဲလ်က္​​ေညာင္​့႐ွင္​ နတ္​စင္​လည္​းၿပိဳ ​ေက်းငွက္​ငိုၾက ဤမိုးညတြင္​.... ​ေသာကဇာတ္​အိမ္​ ဖြဲ႔ၾကၿပီ။ ​ေညာင္​ပင္​ပိ၍ ​ေသသည္​့သ႐ုပ္​ ႏြားသားအုပ္​မ လဲက်ညိဳမဲ(မည္​း) ဇီးတြဲလြဲျဖင္​့ ​ေသပြဲဝင္​ရ တဒဂၤတြင္​ ဘဝဟူသည္​ မတည္​ပိုင္​စိုး မျမဲမ်ိဳးတည္​ ကံဆိုးၾကမၼာ သူ႔လက္​ရာကို.... ဘယ္​မွာႀကိဳတင္​ သိအံ့နည္​း။ မုန္​တိုင္​းလြန္​​ေျမာက္​ တစ္​မိုး​ေသာက္​​ေသာ္​ ခုန္​​ေပါက္​ႏြားငယ္​ သားသူငယ္​သည္​ ​ေနျခည္​ရႊန္​းပ စိမ္​းျမျမက္​ခင္​း အိပ္​စက္​ျခင္​းမွ လြန္​႔ရင္​းလူးလာ ခြာကို​ေျမႇာက္​လ်က္​ ပက္​လက္​​ေကာ့ကန္​ ​ေနာက္​ျပန္​​ေ႐ွ႕တိုး ကၿကိဳးကပီ နရီစည္​းကိုက္​ အၾကည္​ဆိုက္​ရာ ဤဆည္​းဆာကို ဘယ္​မွာသို႔လွ်င္​ ျပစ္​တင္​႐ႈတ္​ခ် က်ည္​းတန္​စြဟု ​ေဒါသလကၤာ သင္​့အံ့နည္​း။ မိခင္​ခ​မ်ာ ခႏၶာခ်ဳပ္​ၿငိမ္​း ဇာတ္​သိမ္​းခဲ့ဘိ တစိုးစိမွ် မသိခဲ့ျငား သားငယ္​ႏြားလွ်င္​... ​ေသသည္​ ႐ွင္​သည္​ ျဖစ္​တည္​ ခ်ဳပ္​ပ်က္​ သူ႔အတြက္​ကား တရားမျမင္​ ​ေပ်ာ္​ရႊင္​​ေနရ ရႊန္​းပ​ေန​ေရာင္​ လူ႔​ေဘာင္​သာယာ ဤဆည္​းဆာသည္​ သစၥာအလင္​း ​ေဖာက္​ထြင္​းၾကည္​လင္​ ပီျပင္​လြန္​းစြ ျပယုဂ္​မွ်သာ သတၱဝါတစ္​ခု ကမၼျပဳသည္​့ အႏုသယ လူ႔ဘဝတြက္​ အလွပဆံုးျမင္​ကြင္​း တစ္​ရပ္​သာတည္​း။ ။ ​ေဒါင္​းႏြယ္​​ေဆြ ​ေဆးရံု​ေပၚတြင္​ ​ေရးသားခဲ့​ေသာ​ေနာက္​ဆံုးက​ဗ်ာစုမွ တစ္​ပုဒ္​ျဖစ္​သည္​။ ႐ႈမဝ႐ုပ္​စံုမဂၢဇင္​း ဇူလိုင္​ ၁၉၈၅

ပန္​းပြင္​့သာ​ေႂကြ စာဆိုမ​ေသ ❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆ ၁ ပန္​းတစ္​ပြင္​့သာ ​ေႂကြခဲ့ပါသည္​ က​ဗ်ာစာဆို မ​ေသတကား။ ၂ စာဆို​ေသလည္​း မ​ေသစာဆို တင္​စားလိုသည္​ ​ေျမကိုသက္​​ေသျပဳ၍တကား။ ၃ သည္​​ေျမမွာဖြား သည္​​ေျမလားသည္​့ တရားဓမၼ သံ​ေဝဂလွ်င္​ ဘဝပင္​ျမင္​့ ​ေလ်ာင္​း​ေႂကြလင္​့​ေသာ တစ္​ပြင္​့မာလာ အိပ္​စက္​ရာသည္​ က​ဗ်ာတစ္​ပုဒ္​သာပင္​တည္​း။ ၄ နိယာမလွ်င္​.... ဘဝျဖစ္​ျခင္​း ဆံုးပ်က္​ယြင္​းသည္​့ ``​ေသမင္​းတံတား´´ လူတိုင္​းသြားရာ လမ္​းပမာတည္​့ ၾကမၼာ​ေခၚသံ နာခံ​ေလ်ာင္​းစက္​ သည္​တစ္​သက္​တြင္​ ႂကြင္​းပ်က္​ျပာက် ျမဴမႈန္​စႏွင္​့ ``ဘဝမာလာ´´ မႏိႈင္​းသာၿပီ မဟာ​ေအာင္​ပြဲသာပင္​တည္​း။ ၅ ဘဝလကၤာ စာလႊာပန္​းခိုင္​ ``မာလာၿမိဳင္​´´ကား ​ေဖြႏိုင္​ၾကံသိ အဘိဓမၼာ လကၤာၿငိမ္​့​ေလး အၿမိဳက္​​ေတးတည္​့ ​ေသြးသားအုပ္​ခ်ဳပ္​ စက္​႐ုပ္​ခႏၶာ မျမဲသာ​ေသာ သ​ေဘာအနက္​ ဖြင္​့ဆိုခ်က္​မ်ွ ဥပၸဇၨတိ ျဖစ္​ဘိပ်က္​ျပန္​ အဖန္​ဖန္​လွ်င္​ သဏၭာန္​႐ုပ္​ျဒပ္​ ပန္​းခ်ပ္​ပန္​းဝါ ​ေႂကြကာ....​ေႂကြကာ....တသည္​းသည္​း ​ေလမွာ....​ေလမွာ....တဝဲဝဲ ​ေျမလႊာ....​ေျမလႊာ....တဖြဲဖြဲ ႐ိႈက္​မစဲလွ်င္​ ​ေၾကကြဲသူတိုင္​း မ်က္​ရည္​မိႈင္​းျမ လြမ္​းဆြတ္​ၾကသည္​ တသဝမ္​းနည္​း မဆံုးတည္​း။ ၆ စာဆိုအတြက္​ ​ေဆြးရတက္​​ေၾကာင္​့ ​ေက်းငွက္​လည္​းဆိတ္​ ​ေတာလည္​းတိတ္​ခဲ့။ ၇ စာဆို႔အတြက္​ ကြၽမ္​းရတက္​​ေၾကာင္​့ သစ္​ရြက္​လည္​းႏြမ္​း စမ္​း​ေရခန္​းခဲ့။ ၈ စာဆို႔အတြက္​ ကြၽမ္​းရတက္​​ေၾကာင္​့ မိုးထက္​​ေကာင္​းကင္​ ၾကယ္​လည္​းစင္​ခဲ့။ ၉ တကယ္​ဆိုလွ်င္​ စာဆိုသင္​၏ ပန္​းပင္​မ်ိဳး​ေစ့ ​ေလ​ေဝ့ရာပ်ံ ပန္​းဝတ္​ဆံႏွင္​့ ညႇာတံကူးလူး ပန္​းဖူးဖူးကို ဆြတ္​ခူး​ေဖြ႐ွာ ပန္​းလိပ္​ျပာတို႔ ​ေနရာအႏွံ႔ ဆြတ္​ပ်ံ႕လကၤာ ဝတ္​မႈန္​လႊာခင္​း ႀကိဳင္​လႊံ႕သင္​း​ေအာင္​ စြမ္​း​ေဆာင္​​ေ႐ွ႕​ေျပး သင္​့​ေတးလကၤာ ထိုပဏၰာသည္​..... ​ေမတၱာစမ္​းအိုင္​ျဖစ္​ခဲ့သည္​။ ၁၀ အႏုပညာ သင္​့လက္​ရာကို `ဇရာ´ မႏိုင္​ သူလာၿပိဳင္​လည္​း ႏိုင္​ခဲ့လကၤာ မ႐ႈံးပါတည္​့ ​ေကာဇာသကၠရာဇ္​ လႏွစ္​​ေရႊ႕​ေျပာင္​း စာရြက္​​ေဟာင္​းမွ စာ​ေၾကာင္​းစာလံုး ပုလဲကံုးတို႔ ​ေ႐ွးတုန္​းကလို နဂိုပကတိ ရိွျမဲရိွ၍ သင္​့ဝိညာဥ္​မ်ား ယင္​းကိုယ္​စားလွ်င္​ က်န္​ထားႂကြင္​းရစ္​ သစ္​ျမဲသစ္​သည္​ ပုရစ္​ဖူးျမ ​ေဝ​ေဝတည္​း။ ၁၁ သင္​ထားခဲ့ရာ ``ရတနာ´´ကား သႏၱာျမရြဲ ဝတ္​လဲတန္​ဆာ မဟုတ္​ပါတည္​့ လူ႔ရြာ​ေနအိမ္​ ရိပ္​ၿငိမ္​ဟန္​​ေဆာင္​ ​ေလာက​ေဘာင္​၏ နက္​​ေယာင္​ႏွင္​့တိမ္​ ျခဴးလိမ္​ႏြယ္​ခက္​ လွ်ပ္​တစ္​ျပက္​ႏွင္​့ တစ္​စကၠန္​႔တြင္​း ျဖစ္​ျခင္​းပ်က္​ပံု စိတ္​​ေၾကးမံု၏ ​ေတြ႔ၾကံဳခံစား တရားႏွင္​့ယွဥ္​ ဝိညာဥ္​အျမဳ​ေတ သင္​့အ​ေမြသည္​ မိုး​ေျမဆံုးတိုင္​ မ​ေပ်ာက္​ႏိုင္​ၿပီ ​ေက်ာက္​တိုင္​ထည္​ထည္​ ထီးထီးတည္​း။ ၁၂ ​ေသျခင္​းတရား တံခါး...ဖြင္​့ ပိတ္​ ရင္​ထိတ္​စရာ မဟုတ္​ပါတည္​့။ ညမွာၾကယ္​​ေပ်ာက္​ ​ေန႔ပန္​း​ေကာက္​၍ မိုး​ေသာက္​​ေသာ္​မွ ႏိုးမထသို႔ ဘဝဟူသည္​ ျမခ်ည္​လဲဝါ ပြင္​့ဝတ္​လႊာကား ​ေဝ့ရာမုန္​တိုင္​း ​ေလျပင္​းစိုင္​းရာ လြင္​့လြင္​့ပါလည္​း ``စာဆို႔​ေျခရင္​း ​ေျမတလင္​းဝယ္​ ​ေသမင္​းအိပ္​စက္​ျခင္​းသာတည္​း´´။ ၁၃ သင္​မ​ေသမီ ​ေကသီဆံျမင္​့ `ပန္​ပါလင္​့´ဟု တစ္​ပြင္​့ပန္​းမွ် မဆက္​သမိ ခုမွသင္​​ေသ က်မ်က္​ရည္​ျဖင္​့ ပန္​း​ေခြခ်ရင္​း ငါ့ရင္​တြင္​းဝယ္​ ခံျပင္​းစိတ္​မွ လိႈက္​လိႈက္​ႂကြ၍ ​ေနာင္​တမုန္​တိုင္​း ​ေသာကလိႈင္​းသည္​ ၿပိဳင္​းၿပိဳင္​းတိုက္​ခိုက္​ ပါ​ေလသတည္​း။ ၁၄ ငိုသံ႐ိႈက္​သံ ဆူညံ​ေသာင္​း​ေသာင္​း သင္​့အ​ေလာင္​း၏ ​ေငြ​ေခါင္​းနံ​ေဘး လူ​ေဖြး​ေဖြးျပည္​့ ပို႔သည္​့ဈာပန စည္​ကားစြလည္​း ``ဘဝရတနာ´´ သင္​့လကၤာတို႔ သႏၱာပုလဲ ရႊန္​းရႊန္​းကဲသည္​့ ျမရြဲစိန္​စစ္​ ​ေက်ာက္​ဆစ္​နီလာ သင္​့ကဗ်ာကို ဘယ္​ခါဖတ္​ရ ပါ့မည္​နည္​း။ ၁၅ သင္​့​ေက်းဇူးကား ပ်ံ႕က်ဴးဒီပါ အလကၤာတည္​့ ပမာပင္​လယ္​ ဝွမ္​းက်ယ္​တႏိႈင္​း ပန္​းတိုင္​းပြင္​့ရာ ​ေျမျသဇာသည္​ လကၤာ​ေရ​ေသာက္​ ျမစ္​နယ္​တည္​း။ ၁၆ ႐ုပ္​ကလာပ္​သာ ​ေလာင္​ျပာအျဖစ္​ ႂကြင္​းက်န္​ရစ္​လည္​း သစ္​ခဲ့လကၤာ သင္​့က​ဗ်ာမူ စိုကိထူ​ေမာ္​ကြန္​း ခိုင္​ခိုင္​တည္​း။ ၁၇ စာဆို​ေသလည္​း မ​ေသစာဆို တင္​စားလိုသည္​ ​ေျမကိုသက္​​ေသျပဳ၍တကား။ ဪ..... ပန္​းတစ္​ပြင္​့သာ ​ေႂကြခဲ့ပါသည္​ က​ဗ်ာစာဆို မ​ေသတကား။ ။ ​ေဒါင္​းႏြယ္​​ေဆြ က​ဗ်ာ့ပုလဲကံုး ၊ ႐ႈမဝ(၁၉၅၉)

ႏိုးလ်က္​ႏွင္​့ အိပ္​​ေမာက်၍​ေနသူ ❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆ ခ်စ္​သူ႔အိပ္​မက္​ အဆိပ္​ခြက္​သည္​ ​ေနထြက္​​ေသာခါ နံ႔သာ,​ေရ​ေမႊး ျဖစ္​ႏိုင္​​ေသးလည္​း ငါ့​ေတးလကၤာ က​ဗ်ာ​ေစာင္​းႀကိဳး ႏိႈင္​းတိုင္​းမရ အိပ္​​ေမာက်၍ ​ေလာကက်ိန္​စာျဖစ္​ခဲ့၏။ က်ိန္​စာျပယ္​​ေအာင္​ ဟန္​​ေဆာင္​စိုးမိုး ​ေဒါသၿငိဳးျဖင္​့ တန္​ခိုးအာဏာ ဘယ္​အရာမွွ် ခ်ိဳျမသံသာ ငါ့လကၤာကို ​ေမတၱာဝိညာဥ္​မသြင္​းႏိုင္​။ ငါ့လက္​​ေခ်ာင္​းအား နီ​ေမာင္​း​ေသာ​ေသြး ပူ​ေႏြး​ေသာအသည္​း စမ္​း​ေရထဲမွာ ​ေဆး​ေၾကာပါလည္​း လြန္​႔လွာမလႈပ္​ ဇာတ္​​ေၾကာင္​းျမႇဳပ္​၍ ​ေက်ာက္​႐ုပ္​အသြင္​ ၿငိမ္​သက္​ခ်င္​၏။ အ​ေပၚယံမွ ဘဝဇာတ္​စင္​ အလွျပင္​လည္​း အျမင္​​ေမွာက္​မွား ​ေခ်ာက္​ကမ္​းပါးဝယ္​ တရားနက္​နဲ အသိလြဲၾက ​ေလာကငိုသံ ဆူဆူညံကို ရယ္​သံအျဖစ္​ ဇြတ္​ႏွစ္​​ေျပာင္​းလြဲ ဇာတ္​​ေခါင္​းကြဲလ်က္​.... ငရဲကိုပင္​ နိ​ဗၺာန္​ထင္​​ေသာ္​ ငါလွ်င္​မထ အိပ္​​ေမာက်၍ ​ေဒါသက်ိန္​စာ ငါ့က​ဗ်ာကို ရင္​မွာသိုသိပ္​ အိပ္​​ေစတကား။ ။ ​ေဒါင္​းႏြယ္​​ေဆြ ႐ႈမဝ႐ုပ္​စုံမဂၢဇင္း/ႏိုဝင္​ဘာ ၁၉၆၃

ပိ​ေတာက္​ႏွင္​့ပတ္သက္​​ေသာ ဆရာ​ေဒါင္​းႏြယ္​​ေဆြ၏ ကဗ်ာႏွစ္​ပုဒ္​ ပိေတာက္ပြင့္တူ မယ့္ခ် စ္သူ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ * ေဆာင္းလည္းေႏွာင္း၍ ညိဳ ေမာင္းခ် ပ္ဆင္ မိန္အဝင္ဝယ္ သဇင္လည္းသိမ္း ျမဴ ရိပ္ၿငိမ္း၍ ျမစိမ္း ဝတ္လႊာ ဤကမ ၻာကို သႏၲာ တစ္ျခမ္း ေႏြရိပ္ လႊမ္းေသာ္ စိမ့္စမ္း ေကြ႕ေကာက္ လမ္းတစ္ေလ်ွ ာက္ဝယ္ ခန္းေျခာက္ေရအိုင္ ေသလာၿမိဳ င္က လြမ္းႏိုင္ သသူ မ ရွိ မူ လည္း ေတးၾကဴ သာေႏွာ ေႏြဥၾသသာ လြမ္း လ ကၤာ ကို သီ ကာ ဖြဲ႕ ဖြဲ႕ ေႏြ ေႏြ က် ဴ း ။ ေႏြဥၾသ ဆင့္ မၾကာလင့္မီ ပြင့္ခဲ႕ ပိေတာက္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ခဲ႕ ဆံေတာက္ ဆံေက ေရႊ ……… ေရႊ ပိေတာက္ ေဝေဝေလွာက္၍ ေခ်ြ ေကာက္ အ ၿပိဳ င္ ေမာ ပါ ႏိုင္ ခဲ႕ တစ္ခိုင္ဆိုလ် က္ တစ္ခက္ ထပ္ခူး ငံု ဖူး ဝါဝါ လွပါသေလး မလွေသးႏွင့္ ခ် ယ္ေရြး မဆံုး လွ အ ၿပံဳ းျဖင့္ တစ္ကံုး ဆို လ်ွ င္ မတန္ခ် င္ၿပီ တစ္ပင္လံုးဆြတ္ …………… ေျခြေျခြခူး ။ သူ႕ထက္ ငါဦး လက္ခ် င္းလူး၍ ခူး ပိေတာက္ ခိုင္ ေပြ႕ မႏိုင္စြ ယင္းကာလတြင္ ေရစင္ ဇလား သြန္းဆြတ္ ျငားေသာ္ ေက် ာမ် ားဒိုးယို စိမ့္စိမ့္ စို ကာ ေရခ်ိ ဳ တစ္စက္ ဘယ္သူ ပက္ ၍ သ်ွ င့္ မ် က္ ႏွာ ဝယ္ ရွက္ေသြး ျခယ္ရ လက္ဝယ္ေပြ႕ကိုင္ ပိေတာက္ခိုင္ကို မႏိုင္ ပစ္ ခ် ရွက္ ေဒါ သ ႏွင့္ လွည့္ၾကည့္လင့္ေသာ္ သ ခင့္ မ် က္ ႏွာ ဝင္းဝင္း ဝါ ေၾကာင့္ ရင္မွာ သိမ့္ သိမ့္ ……………… ေဝေဝမူး ။ ။ …………………………………………………………… ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ မိုးေသာက္လကၤာပန္းကဗ် ာမ် ားမွ ________________________________________ အရွက္ေျပ ပိေတာက္ပန္း ~~~~~~~~~~~~~~~~~ * တစ္ခိုင္ခူးမယ္လို႕ ၿမိဳ င္ဦးသာယာေဖြခဲ႕ ညွာညွာေျပ ဝါဝါေရႊ သင္းေဝေလွာက္ပါတဲ႕ ပိေတာက္ပင္ မေရာက္ခင္ စစဦးမွာ ဖူးလြလြ ခူးရရ ခ်ိ ဳ င္မယ္ႀကံ ။ ပင္ယံမွာ သူတို႕ဝိုင္းႏွင္႕ၾက ျမကိုင္းကုန္ကုန္ေၾကြ၍ သုန္သုန္ေလ ေမႊမေႏွာက္ေသာ္လဲ လံုလံုေမ ေခ်ြ မေလာက္ၿပီဘု တစ္ေယာက္ တစ္ခိုင္ ပိေတာက္ၿမိဳ င္ ကုန္ေလာက္ၿပီပ ပိေတာက္တစ္ခိုင္ ႏွစ္ေယာက္ဆိုင္ဆံုလုေမာၿပီမွ ေျပးခဲ႕ရ ေဝးျပျပ ေလးႏွမ သူ႕အထံ ။ ေသာင္းေသာင္းညံ ေသာေသာလႈပ္ ေျခဆစ္ျမွဳ ပ္ ေရစင္အိုင္ႏွင့္ ဒိုးပတ္ယိုင္ ကိုးရပ္ၿပိဳ င္ တိုးၾကပ္လူလိႈင္လိႈင္ပ ကြမ္းေတာင္ကိုင္ မေရႊေဒြး ဝိုင္းပါၾကေလး ဆိုေတးညီညီ တိုင္ၾက ေခါင္းမႏိုင္ ဆံေတာက္ဦးမွာလဲ ပိေတာက္ဖူး ဝါဝါ ျမင္မိ ဘယ္သူဆင္ ဘယ္သူေပးပါလိမ့္ ေဆြးသိမ့္သိမ့္ မ် က္ရည္လ်ွံ ခက္ေပြျပန္ပါဘိ မိတစ္ပါး ။ မ် က္ထားသိုသို ေရႊစိတ္ ေမွာင္ေမွာင္ညိဳ မွ ေလွာင္ေလွာင္ခ်ိ ဳ ရယ္သံစရယ္ႏွင့္ ေလးႏွမ ေျပးအက ယိုင္ယိုင္လာ၍ ငိုင္ငိုင္ကာ မက္မက္မၿပံဳ းသာတဲ႕ ရွက္ရွက္တံုး ကိုလူညိဳ သို႕ ေက် ာဒိုးယို ေရစင္ေပါက္ေအာင္ ေက် ာက္စက္ေရ ျမျမမႊန္း သြန္းစိမ့္စိမ့္ သည္လိုေျဖမွ အရွက္ေျပ ေျဖစတမ္းရယ္လို႕ က် မ် က္ေရ ေၾကြတစမ္းရယ္ႏွင့္ လွမ္းအေပါက္ ပန္းပိေတာက္ ထိေလမလား ။ ။ …………………………………………………………………… ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ ရႈမဝမဂၢဇင္း ဧၿပီလ ၁၉၅၆ ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ ကဗ် ာေပါင္းခ် ဳ ပ္ _________________________________

ျ္​မပုဝါႏွင္​့ ယကၠန္​းသမား ❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆ ပိုးဇာ​ေပါက္​ပန္​းလြန္​းအိမ္​ ႐ႈပ္​လိမ္​လို႔​ေထြး။ ။ ​ေရႊျမႇင္​ကို,​ေငြျမႇင္​ယွက္​တယ္​ လြန္​းယက္​​ေဖာက္​​ေျပး။ ။ သက္​တန္​႔ႀကိဳး သီ​ေရြးသယ္​ ခ်ည္​႐ွယ္​ဖြဲ႔ယကၠန္​း။ ။ တလႊာကို,ႏ​ွစ္​လႊာထပ္​တယ္​ ပိုးစပ္​ကြက္​ဆန္​း ။ ။ ​ေရႊလက္​ခပ္​ ယဥ္​သြားတိုင္​ လႈပ္​ယိုင္​လို႔ယိမ္​း။ ။ ယကၠန္​း႐ွင္​ ခါးကိုႏြဲ႔ရင္​ ညႊတ္​သြဲ႔သြဲ႔တိမ္​း။ ။ ​ေရႊခလုတ္​ ​ေမာင္​းလြန္​းျပန္​ လက္​တန္​က​ေသး။ ။ ခ်ည္​ဖန္​ကာ ဝါမဖတ္​တယ္​ ႀကိဳးျပတ္​မယ္​​ေလး။.။ နဂါးရစ္​ လြန္​းတရာ ပိုးလႊာ​ေၾကာ့ၾကစ္​ႀကိဳး။ ။ ျပပုဝါ အ႐ွည္​ဆန္​႔ရင္​ ျပန္​႔ျပန္​႔ထိမိုး။ ။ ခ်စ္​သူရဲ႕ လြမ္​းလက္​​ေဆာင္​ တိမ္​​ေတာင္​ရဲ႕အ​ေသြး။ ။ ​ေၾကာ့လည္​တိုင္​ ခိုင္​ခိုင္​ညႇစ္​ကာ စည္​းရစ္​မယ္​​ေလး။ ။ ဘယ္​​ေတာ့မွ ​ေမာင္​့ပုဝါ ၿပီးပါစ​ေမး။ ။ ႏွစ္​မ်ားစြာ ၾကာမွၿပီးမယ္​ ခရီးက​ေဝး။ ။ ယကၠန္​းသမား ပညာ႐ွင္​ အို.....အသင္​,ဘယ္​သူနည္​း။ ။ ပင္​့ကူ​ေမာင္​ ထိုခါမွ ခ်ည္​စကိုအသာျမႇင္​၍ မနားခ်င္​နားခ်င္​လွရယ္​ျဖင္​့ မႂကြားခ်င္​ ႂကြားခ်င္​သပရယ္​ႏွင္​့ ျပံဳးျပ​ေလသတည္​း။ ။ ဆရာ​ေဒါင္​းႏြယ္​​ေဆြ

ဆရာႀကီး​ေဒါင္​းႏြယ္​​ေဆြ၏ ​ေစာင္​းညႇိဳ႕သံကာခ်င္းကို အတု​ယူ​ေရးမိတဲ့ ဒုတိယအပုဒ္​​ေလးပါ ပန္​းလိပ္​ျပာသို႔ ❀❀❀❀❀❀ အိုဘယ္​့ လိပ္​ျပာ ပန္​းမာလာ၏ သင္​းျဖာဝတ္​ရည္​ ခ်ိဳျမၾကည္​ကို သင္​သည္​​ေသာက္​သုံး ​သင္​စားသံုး၍ ​ေ႐ွာင္​ပုန္​းမည္​​ေလာ ပုန္​းမည္​​ေလာ။ ပုန္​း​ေလ​ေလာ့ ပုန္​း​ေလ​ေလာ့။ အိုဘယ္​့,လိပ္​ျပာ ပန္​းမာလာ၏ ပြင္​့လႊာပန္​းခက္​ အလွပ်က္​​ေအာင္​ သင္​ဖ်က္​ဆီးကာ ​ေဝးကမာၻသို႔ ​ေ႐ွာင္​ခြာမည္​​ေလာ ​ေ႐ွာင္​မည္​​ေလာ။ ​ေ႐ွာင္​​ေလ​ေလာ့ ​ေ႐ွာင္​​ေလ​ေလာ့။ အိုဘယ္​့,လိပ္​ျပာ ပန္​းမာလာ၏ ပြင္​့လႊာတင္​့ဆန္​း လြင္​့​ေႂကြႏြမ္​း​ေအာင္​ အနမ္​းအ​ေတြ႔ အဆိပ္​​ေငြ႔ႏွင္​့ ​ေထြး​ေပြ႔မည္​​ေလာ ​ေပြ႔မည္​​ေလာ။ ​ေပြ႔​ေလ​ေလာ့ ​ေပြ႔​ေလ​ေလာ့။ အို...လိပ္​ျပာငယ္​ လွမ်ိဳးႂကြယ္​​၍ ဝင္​့ထည္​​ေစ​ေသာ ပန္​းရံု​ေတာကို သ​ေဘာစိတ္​ႀကိဳက္​ ​စိတ္​႐ိုင္​းမိုက္​ႏွင္​့ သိမ္​းပိုက္​မည္​​ေလာ သိမ္​းမည္​​ေလာ။ သိမ္​း​ေလ​ေလာ့ သိမ္​း​ေလ​ေလာ့။ သဘာဝႏွင္​့ အလွဆင္​့၍ တင္​့တယ္​ပန္​းရံု အလွစံုကို ဘယ္​ပံုဘယ္​နည္​း သင္​ဖ်က္​ဆီး၍ ပ်က္​ဆီးမည္​​ေလာ ပ်က္​မည္​​ေလာ။ ပ်က္​မည္​​ေလာ့ ပ်က္​မည္​​ေလာ့။ အိုဘယ္​့,လိပ္​ျပာ အဆိပ္​ပါ​ေသာ မာယာႏႈတ္​ခမ္​း သင္​့အနမ္​း​ေၾကာင္​့ ​ေႂကြႏြမ္​း​ေစမည္​့ ပန္​းမရိွကို သင္​သိမည္​​ေလာ သိမည္​​ေလာ။ သိမည္​​ေလာ့ သိမည္​​ေလာ့။ ​ေအာင္​​ေဆြ ၁၇.၃.၂၀၁၈

​ေစာင္​းသံ​ေပ်ာက္​​ေသာ တမိုး​ေအာက္​
❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆


​ေစာင္​းကိုငင္​၍
သခင္​သည္​မွာ....အိပ္​စက္​ပါ​ေလာ့။

သခင္​လာလွ်င္​
မယ္​့ဆံပင္​ကို
​ေျမတြင္​ျပန္​႔ျပန္​႔..ခင္​းပါမည္​။

သခင္​့​ေျခကို
မ်က္​ရည္​ႏွင္​့​ေဆး  မယ္​မယ္​​ေထြးလို႔
​ေႏြး​ေစပါမည္​....သခင္​။

သခင္​့အတြက္​
​ေရတခြက္​ကို   ​ေရႊလက္​ႏွင္​့ကိုင္​
ညလံုးထိုင္​၍....​ေစာင္​့ပါမည္​။

မီးအိမ္​ထြန္​းကာ
​ေစာင္​းသံသာကို    ပိုးဝါႀကိဳးဆင္​
ျမျမလြင္​​ေအာင္​    သခင္​တီးခတ္​
​ေစာင္​းႀကိဳးျပတ္​လွ်င္​   မၿငိဳျငင္​ပါ
တပင္​ျပန္​ဆက္​    သခင္​့လက္​ကို
နမ္​းလ်က္​​ေျဖသိမ္​့....​ေပးပါမည္​။

အို...တညတာလံုး    ​ေမာင္​့လက္​ရံုးမွာ
မီွအံုးအိပ္​စက္​   ႏိုးတဝက္​ျဖင္​့
သခင္​့​ေစာင္​းသံ     ျခဴးျခဴးညံကို
နာခံ​ေတာ္​သြင္​း    တမိုးလင္​းမွ
ရင္​တြင္​းလႈပ္​႐ွားမိပါသတည္​း။

ညကသခင္​    အို​ေစာင္​း႐ွင္​ရယ္​....
အသွ်င္​ဘယ္​​ေရာက္​   ​ေစာင္​းသံ​ေပ်ာက္​၍
​ေသာက္​​ေရခြက္​ခမ္​း    ကိုယ္​လည္​းႏြမ္​းလ်က္​
မီးခြက္​လည္​းၿငိမ္​း     ခန္​းဆီးယိမ္​းကာ
​ေ႐ွာင္​တိမ္​းဘယ္​ဆီ   သြား​ေလၿပီနည္​း။

​ေနနီဝန္​းစက္​     ​ေ႐ွ႕မွထြက္​ခဲ့
တရက္​လာႏိုး    ငံ့လည္​က်ိဳးျဖင္​့
မိုးခ်ဳပ္​တိုင္​ထိ    လြမ္​းတမိမွာ
ႏြမ္​းယိ​ေႂကြသဲ.....လွပ္​လွပ္​တည္​း။

​ေစာင္​းကိုငင္​၍
သခင္​ဘယ္​မွာ....​ေပ်ာက္​ကြယ္​ပါလိမ္​့။ ။

​ေဒါင္​းႏြယ္​​ေဆြ
____________________

ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
**************
မီးပုံးျပာျပာ  ေမာင္မလာ
***********************

စီကာရီကာ   ဝရန္တာမွ
မီးျပာၾကယ္အိမ္   ေလမၿငိမ္ေသာ္
စုိးရိမ္ခင့္လက္   ဖေယာင္းစက္ထိ
ပူေလာင္ဘိလည္း   ဖိကာျငႇိမ္းသတ္
ၾကဳိးတန္းျပတ္သည္ …
လြမ္းဇာတ္ ထင္ေရးေပၚေယာင္တကား ၊

ဟုိ … တစ္ႏွစ္က
ပ်ဳိခ်စ္တဲ့ေမာင္
သန္းေခါင္ခ်ိန္းခ်က္   ညဥ့္နက္နက္မွာ
သူလာေလမလား   စကားယုံၾကည္
မတည္ကတိ   ယြင္းေလဘိ၍
ထြန္းညႇိမီးပုံး   တစ္ညလုံးလွ်င္
ေခြႏုံးႏြမ္းကာ   ဝရန္တာတြင္
႐ွဳိက္ကာ ငုိခဲ့ရသ႐ွင့္ ၊

ဪ …
မေန႔တုန္းက   ဖိတ္စာရခဲ့
သည္ညဆုိလွ်င္   တစ္ႏွစ္ပင္တည့္
ေစ့ေစ့ျပည့္၍   ခ်စ္သည့္ေမ့ေမာင္
ဤသန္းေခါင္မွာ   မဂၤလာည
လွပႏွဳတ္ခမ္း   ေငြလျခမ္းတြင္
အနမ္းမုန္တုိင္း ဆင္ေရာ့မည္ ၊

အုိ …
မီးပုံးျပာျပာ   ယိမ္းႏြဲ႔ကာလွ်င္
ေလမွာမၿငိမ္   လင္းခ်ည္မွိန္ေသာ္
စုိးရိမ္ခင့္လက္   ဖေယာင္းစက္ထိ
ပူေလာင္ဘိလည္း   ဖိကာျငႇိမ္းသတ္
ၾကဳိးတန္းျပတ္သည္ …
လြမ္းဇာတ္ ထင္ေရးေပၚေယာင္တကား ။   ။

(ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ)

#######


________________

ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
**************
မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္း ဖီလာေဝး
*************************

တိမ္ကုိ တိမ္ႏွင့္
ေစသျဖင့္လည္း
သခင့္စကား … မၾကားရၿပီ ၊

ေလကုိ ေလႏွင့္
ေစသျဖင့္လည္း
သဇင့္စကား … မၾကားရၿပီ ၊

တိမ္ကုိ ေလႏွင့္
ေစသျဖင့္လည္း
တစ္ဆင့္စကား … မၾကားရၿပီ ၊

ဪ …
တိမ္ကတစ္လမ္း   ေလတစ္လမ္းတည့္
ၾကမ္းတမ္းေကာင္းကင္   ေက်ာကုံးျပင္ဝယ္
ဖိတင္ေလးလံ   ႐ွဳိက္သံမွ်င္ခ်ည္
ရိပ္ျခည္ႏြယ္ျပက္   ၾကားႏုိးခက္ခဲ
တိမ္ယက္ဇာတန္း   ေလမ်က္ကန္းဝယ္
စခန္းမေတြ႕   လြမ္းသေရြ႕ျဖင့္
ကြၽမ္းေႂကြလြင့္ပါး   ခရီးလ်ားခဲ့
အသြားအျပန္   စုန္ဆန္တက္ဆင္း
အလင္းလက္လက္   ေမွာင္နက္နက္လွ်င္
ၾကင္ခက္ေဖြရာ   မုိးလဟာဝယ္
လိပ္ျပာေမာႏြမ္း   ႐ွာတုိင္းပန္းသည္
ႏွစ္လမ္းမ်ဥ္းေၾကာင္း  ဖီလာေဝးေဝးတကား ။   ။

(ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ)

#######
_____________

နန္းထိုက္ေတာ္သဇင္

သင္းသဇင္
မင္းဘုရင္ စံဝင္ထုိက္ေလတဲ့
နန္းႀကိဳက္ေတာ္သံုး။

ပြတ္လံုး ေရႊပလႅင္ႏွင့္
ေႏြသဘင္ အခ်ိန္ေႏွာင္းေလမွ
ေဆာင္းအဝင္ နတ္ေတာ္ဆန္းေလေပါ့
နန္းတေမာ့ ႐ံုးစုညီ
စာဆုိသီသည့္ လကၤာကံုး။

ႏွလံုးမင္ရည္ေဖ်ာ္၍
သိဂႌေလွာ္ေရႊကညစ္ရယ္ႏွင့္
လမ္းသစ္ႀကိဳ နန္းဗဟုိနာရီေစာင္းေသာ္လည္း
အေဟာင္းကို ေမ့ႏုိင္စြမ္းၿပီဘု
ႏြမ္းသေယာင္
လြမ္းကေလာင္ မ်က္ရည္ဆင္းရတယ္
ႏွင္းရည္ခ မင္းျပည္မ ေရွးအစဥ္အလာထံုး။ ။

ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
(မိုးေသာက္လကၤာ ပန္းကဗ်ာမ်ား မွ)
_____________________________

ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
**************
စာဆုိဟူသည္ကား
*****************

ကညစ္တစ္လက္
ေပတစ္ရြက္ျဖင့္
အသက္  စေတးခဲ့ၾကသည္ ။

သမုိင္းေပးတာဝန္
ျမတ္ေက်ပြန္သည္
လူခြၽန္  စာဆုိေတာ္ေပတကား ။

ကေလာင္တစ္လက္
မင္တစ္စက္ျဖင့္
စာဖ်က္ ေပဖ်က္   အဆိပ္တက္၏ ။

သမုိင္းေပးတာဝန္
မေက်ပြန္က
လူလြန္လူည့ံ  သာတကား ။   ။

"ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ”

(၁၉၆၈ ခု ၊ စာဆုိေတာ္ေန႔သုိ႔)

#######