
ရင္ခြင္သစၥာ
Monday, May 28, 2018
အက်ည္းတန္ေသာ အလွပဆံုးျမင္ကြင္း
❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆
မုန္တိုင္းက်ေသာ္
ည အ႐ုပ္ဆိုး အိပ္လန္႔ႏိုးခဲ့
တိုးေဝွ႔ေလျပင္း ရဲတင္းတစ္ေထာင္
ခုတ္ေလေယာင္သို႔ ေညာင္အိုပင္ႀကီး
ခိုင္ၿဖီးက်စ္လ်စ္ ေရေသာက္ျမစ္တို႔
အဆစ္လိုက္ျပဳတ္ အငုတ္သာက်န္
ဖြာဖြာလန္အက္ တြဲလ်က္ေညာင့္႐ွင္
နတ္စင္လည္းၿပိဳ ေက်းငွက္ငိုၾက
ဤမိုးညတြင္....
ေသာကဇာတ္အိမ္ ဖြဲ႔ၾကၿပီ။
ေညာင္ပင္ပိ၍
ေသသည့္သ႐ုပ္ ႏြားသားအုပ္မ
လဲက်ညိဳမဲ(မည္း) ဇီးတြဲလြဲျဖင့္
ေသပြဲဝင္ရ တဒဂၤတြင္
ဘဝဟူသည္ မတည္ပိုင္စိုး
မျမဲမ်ိဳးတည္ ကံဆိုးၾကမၼာ
သူ႔လက္ရာကို....
ဘယ္မွာႀကိဳတင္ သိအံ့နည္း။
မုန္တိုင္းလြန္ေျမာက္
တစ္မိုးေသာက္ေသာ္ ခုန္ေပါက္ႏြားငယ္
သားသူငယ္သည္ ေနျခည္ရႊန္းပ
စိမ္းျမျမက္ခင္း အိပ္စက္ျခင္းမွ
လြန္႔ရင္းလူးလာ ခြာကိုေျမႇာက္လ်က္
ပက္လက္ေကာ့ကန္ ေနာက္ျပန္ေ႐ွ႕တိုး
ကၿကိဳးကပီ နရီစည္းကိုက္
အၾကည္ဆိုက္ရာ ဤဆည္းဆာကို
ဘယ္မွာသို႔လွ်င္ ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်
က်ည္းတန္စြဟု
ေဒါသလကၤာ သင့္အံ့နည္း။
မိခင္ခမ်ာ
ခႏၶာခ်ဳပ္ၿငိမ္း ဇာတ္သိမ္းခဲ့ဘိ
တစိုးစိမွ် မသိခဲ့ျငား
သားငယ္ႏြားလွ်င္...
ေသသည္ ႐ွင္သည္ ျဖစ္တည္ ခ်ဳပ္ပ်က္
သူ႔အတြက္ကား တရားမျမင္
ေပ်ာ္ရႊင္ေနရ ရႊန္းပေနေရာင္
လူ႔ေဘာင္သာယာ ဤဆည္းဆာသည္
သစၥာအလင္း ေဖာက္ထြင္းၾကည္လင္
ပီျပင္လြန္းစြ ျပယုဂ္မွ်သာ
သတၱဝါတစ္ခု ကမၼျပဳသည့္
အႏုသယ လူ႔ဘဝတြက္
အလွပဆံုးျမင္ကြင္း တစ္ရပ္သာတည္း။ ။
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
ေဆးရံုေပၚတြင္ ေရးသားခဲ့ေသာေနာက္ဆံုးကဗ်ာစုမွ တစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။
႐ႈမဝ႐ုပ္စံုမဂၢဇင္း ဇူလိုင္ ၁၉၈၅

ပန္းပြင့္သာေႂကြ စာဆိုမေသ
❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆
၁
ပန္းတစ္ပြင့္သာ
ေႂကြခဲ့ပါသည္
ကဗ်ာစာဆို မေသတကား။
၂
စာဆိုေသလည္း
မေသစာဆို တင္စားလိုသည္
ေျမကိုသက္ေသျပဳ၍တကား။
၃
သည္ေျမမွာဖြား သည္ေျမလားသည့္
တရားဓမၼ သံေဝဂလွ်င္
ဘဝပင္ျမင့္ ေလ်ာင္းေႂကြလင့္ေသာ
တစ္ပြင့္မာလာ အိပ္စက္ရာသည္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္သာပင္တည္း။
၄
နိယာမလွ်င္....
ဘဝျဖစ္ျခင္း ဆံုးပ်က္ယြင္းသည့္
``ေသမင္းတံတား´´ လူတိုင္းသြားရာ
လမ္းပမာတည့္ ၾကမၼာေခၚသံ
နာခံေလ်ာင္းစက္ သည္တစ္သက္တြင္
ႂကြင္းပ်က္ျပာက် ျမဴမႈန္စႏွင့္
``ဘဝမာလာ´´ မႏိႈင္းသာၿပီ
မဟာေအာင္ပြဲသာပင္တည္း။
၅
ဘဝလကၤာ စာလႊာပန္းခိုင္
``မာလာၿမိဳင္´´ကား ေဖြႏိုင္ၾကံသိ
အဘိဓမၼာ လကၤာၿငိမ့္ေလး
အၿမိဳက္ေတးတည့္ ေသြးသားအုပ္ခ်ဳပ္
စက္႐ုပ္ခႏၶာ မျမဲသာေသာ
သေဘာအနက္ ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ွ
ဥပၸဇၨတိ ျဖစ္ဘိပ်က္ျပန္
အဖန္ဖန္လွ်င္ သဏၭာန္႐ုပ္ျဒပ္
ပန္းခ်ပ္ပန္းဝါ
ေႂကြကာ....ေႂကြကာ....တသည္းသည္း
ေလမွာ....ေလမွာ....တဝဲဝဲ
ေျမလႊာ....ေျမလႊာ....တဖြဲဖြဲ
႐ိႈက္မစဲလွ်င္ ေၾကကြဲသူတိုင္း
မ်က္ရည္မိႈင္းျမ လြမ္းဆြတ္ၾကသည္
တသဝမ္းနည္း မဆံုးတည္း။
၆
စာဆိုအတြက္ ေဆြးရတက္ေၾကာင့္
ေက်းငွက္လည္းဆိတ္ ေတာလည္းတိတ္ခဲ့။
၇
စာဆို႔အတြက္ ကြၽမ္းရတက္ေၾကာင့္
သစ္ရြက္လည္းႏြမ္း စမ္းေရခန္းခဲ့။
၈
စာဆို႔အတြက္ ကြၽမ္းရတက္ေၾကာင့္
မိုးထက္ေကာင္းကင္ ၾကယ္လည္းစင္ခဲ့။
၉
တကယ္ဆိုလွ်င္
စာဆိုသင္၏ ပန္းပင္မ်ိဳးေစ့
ေလေဝ့ရာပ်ံ ပန္းဝတ္ဆံႏွင့္
ညႇာတံကူးလူး ပန္းဖူးဖူးကို
ဆြတ္ခူးေဖြ႐ွာ ပန္းလိပ္ျပာတို႔
ေနရာအႏွံ႔ ဆြတ္ပ်ံ႕လကၤာ
ဝတ္မႈန္လႊာခင္း ႀကိဳင္လႊံ႕သင္းေအာင္
စြမ္းေဆာင္ေ႐ွ႕ေျပး သင့္ေတးလကၤာ
ထိုပဏၰာသည္.....
ေမတၱာစမ္းအိုင္ျဖစ္ခဲ့သည္။
၁၀
အႏုပညာ သင့္လက္ရာကို
`ဇရာ´ မႏိုင္ သူလာၿပိဳင္လည္း
ႏိုင္ခဲ့လကၤာ မ႐ႈံးပါတည့္
ေကာဇာသကၠရာဇ္ လႏွစ္ေရႊ႕ေျပာင္း
စာရြက္ေဟာင္းမွ စာေၾကာင္းစာလံုး
ပုလဲကံုးတို႔ ေ႐ွးတုန္းကလို
နဂိုပကတိ ရိွျမဲရိွ၍
သင့္ဝိညာဥ္မ်ား ယင္းကိုယ္စားလွ်င္
က်န္ထားႂကြင္းရစ္ သစ္ျမဲသစ္သည္
ပုရစ္ဖူးျမ ေဝေဝတည္း။
၁၁
သင္ထားခဲ့ရာ ``ရတနာ´´ကား
သႏၱာျမရြဲ ဝတ္လဲတန္ဆာ
မဟုတ္ပါတည့္ လူ႔ရြာေနအိမ္
ရိပ္ၿငိမ္ဟန္ေဆာင္ ေလာကေဘာင္၏
နက္ေယာင္ႏွင့္တိမ္ ျခဴးလိမ္ႏြယ္ခက္
လွ်ပ္တစ္ျပက္ႏွင့္ တစ္စကၠန္႔တြင္း
ျဖစ္ျခင္းပ်က္ပံု စိတ္ေၾကးမံု၏
ေတြ႔ၾကံဳခံစား တရားႏွင့္ယွဥ္
ဝိညာဥ္အျမဳေတ သင့္အေမြသည္
မိုးေျမဆံုးတိုင္ မေပ်ာက္ႏိုင္ၿပီ
ေက်ာက္တိုင္ထည္ထည္ ထီးထီးတည္း။
၁၂
ေသျခင္းတရား တံခါး...ဖြင့္ ပိတ္
ရင္ထိတ္စရာ မဟုတ္ပါတည့္။
ညမွာၾကယ္ေပ်ာက္ ေန႔ပန္းေကာက္၍
မိုးေသာက္ေသာ္မွ ႏိုးမထသို႔
ဘဝဟူသည္ ျမခ်ည္လဲဝါ
ပြင့္ဝတ္လႊာကား ေဝ့ရာမုန္တိုင္း
ေလျပင္းစိုင္းရာ လြင့္လြင့္ပါလည္း
``စာဆို႔ေျခရင္း ေျမတလင္းဝယ္
ေသမင္းအိပ္စက္ျခင္းသာတည္း´´။
၁၃
သင္မေသမီ
ေကသီဆံျမင့္ `ပန္ပါလင့္´ဟု
တစ္ပြင့္ပန္းမွ် မဆက္သမိ
ခုမွသင္ေသ က်မ်က္ရည္ျဖင့္
ပန္းေခြခ်ရင္း ငါ့ရင္တြင္းဝယ္
ခံျပင္းစိတ္မွ လိႈက္လိႈက္ႂကြ၍
ေနာင္တမုန္တိုင္း ေသာကလိႈင္းသည္
ၿပိဳင္းၿပိဳင္းတိုက္ခိုက္ ပါေလသတည္း။
၁၄
ငိုသံ႐ိႈက္သံ ဆူညံေသာင္းေသာင္း
သင့္အေလာင္း၏ ေငြေခါင္းနံေဘး
လူေဖြးေဖြးျပည့္ ပို႔သည့္ဈာပန
စည္ကားစြလည္း ``ဘဝရတနာ´´
သင့္လကၤာတို႔ သႏၱာပုလဲ
ရႊန္းရႊန္းကဲသည့္ ျမရြဲစိန္စစ္
ေက်ာက္ဆစ္နီလာ သင့္ကဗ်ာကို
ဘယ္ခါဖတ္ရ ပါ့မည္နည္း။
၁၅
သင့္ေက်းဇူးကား
ပ်ံ႕က်ဴးဒီပါ အလကၤာတည့္
ပမာပင္လယ္ ဝွမ္းက်ယ္တႏိႈင္း
ပန္းတိုင္းပြင့္ရာ ေျမျသဇာသည္
လကၤာေရေသာက္ ျမစ္နယ္တည္း။
၁၆
႐ုပ္ကလာပ္သာ
ေလာင္ျပာအျဖစ္ ႂကြင္းက်န္ရစ္လည္း
သစ္ခဲ့လကၤာ သင့္ကဗ်ာမူ
စိုကိထူေမာ္ကြန္း ခိုင္ခိုင္တည္း။
၁၇
စာဆိုေသလည္း
မေသစာဆို တင္စားလိုသည္
ေျမကိုသက္ေသျပဳ၍တကား။
ဪ..... ပန္းတစ္ပြင့္သာ
ေႂကြခဲ့ပါသည္
ကဗ်ာစာဆို မေသတကား။ ။
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
ကဗ်ာ့ပုလဲကံုး ၊ ႐ႈမဝ(၁၉၅၉)
Saturday, May 19, 2018
ႏိုးလ်က္ႏွင့္ အိပ္ေမာက်၍ေနသူ
❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆
ခ်စ္သူ႔အိပ္မက္
အဆိပ္ခြက္သည္ ေနထြက္ေသာခါ
နံ႔သာ,ေရေမႊး ျဖစ္ႏိုင္ေသးလည္း
ငါ့ေတးလကၤာ ကဗ်ာေစာင္းႀကိဳး
ႏိႈင္းတိုင္းမရ အိပ္ေမာက်၍
ေလာကက်ိန္စာျဖစ္ခဲ့၏။
က်ိန္စာျပယ္ေအာင္
ဟန္ေဆာင္စိုးမိုး ေဒါသၿငိဳးျဖင့္
တန္ခိုးအာဏာ ဘယ္အရာမွွ်
ခ်ိဳျမသံသာ ငါ့လကၤာကို
ေမတၱာဝိညာဥ္မသြင္းႏိုင္။
ငါ့လက္ေခ်ာင္းအား
နီေမာင္းေသာေသြး ပူေႏြးေသာအသည္း
စမ္းေရထဲမွာ ေဆးေၾကာပါလည္း
လြန္႔လွာမလႈပ္ ဇာတ္ေၾကာင္းျမႇဳပ္၍
ေက်ာက္႐ုပ္အသြင္ ၿငိမ္သက္ခ်င္၏။
အေပၚယံမွ
ဘဝဇာတ္စင္ အလွျပင္လည္း
အျမင္ေမွာက္မွား ေခ်ာက္ကမ္းပါးဝယ္
တရားနက္နဲ အသိလြဲၾက
ေလာကငိုသံ ဆူဆူညံကို
ရယ္သံအျဖစ္ ဇြတ္ႏွစ္ေျပာင္းလြဲ
ဇာတ္ေခါင္းကြဲလ်က္....
ငရဲကိုပင္ နိဗၺာန္ထင္ေသာ္
ငါလွ်င္မထ အိပ္ေမာက်၍
ေဒါသက်ိန္စာ ငါ့ကဗ်ာကို
ရင္မွာသိုသိပ္ အိပ္ေစတကား။ ။
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
႐ႈမဝ႐ုပ္စုံမဂၢဇင္း/ႏိုဝင္ဘာ ၁၉၆၃

Friday, April 13, 2018
ပိေတာက္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ
ဆရာေဒါင္းႏြယ္ေဆြ၏ ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္
ပိေတာက္ပြင့္တူ မယ့္ခ် စ္သူ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
* ေဆာင္းလည္းေႏွာင္း၍
ညိဳ ေမာင္းခ် ပ္ဆင္ မိန္အဝင္ဝယ္
သဇင္လည္းသိမ္း ျမဴ ရိပ္ၿငိမ္း၍
ျမစိမ္း ဝတ္လႊာ ဤကမ ၻာကို
သႏၲာ တစ္ျခမ္း ေႏြရိပ္ လႊမ္းေသာ္
စိမ့္စမ္း ေကြ႕ေကာက္ လမ္းတစ္ေလ်ွ ာက္ဝယ္
ခန္းေျခာက္ေရအိုင္ ေသလာၿမိဳ င္က
လြမ္းႏိုင္ သသူ မ ရွိ မူ လည္း
ေတးၾကဴ သာေႏွာ ေႏြဥၾသသာ
လြမ္း လ ကၤာ ကို
သီ ကာ ဖြဲ႕ ဖြဲ႕ ေႏြ ေႏြ က် ဴ း ။
ေႏြဥၾသ ဆင့္ မၾကာလင့္မီ
ပြင့္ခဲ႕ ပိေတာက္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ခဲ႕
ဆံေတာက္ ဆံေက ေရႊ ……… ေရႊ ပိေတာက္
ေဝေဝေလွာက္၍ ေခ်ြ ေကာက္ အ ၿပိဳ င္
ေမာ ပါ ႏိုင္ ခဲ႕ တစ္ခိုင္ဆိုလ် က္
တစ္ခက္ ထပ္ခူး ငံု ဖူး ဝါဝါ
လွပါသေလး မလွေသးႏွင့္
ခ် ယ္ေရြး မဆံုး လွ အ ၿပံဳ းျဖင့္
တစ္ကံုး ဆို လ်ွ င္ မတန္ခ် င္ၿပီ
တစ္ပင္လံုးဆြတ္ …………… ေျခြေျခြခူး ။
သူ႕ထက္ ငါဦး လက္ခ် င္းလူး၍
ခူး ပိေတာက္ ခိုင္ ေပြ႕ မႏိုင္စြ
ယင္းကာလတြင္ ေရစင္ ဇလား
သြန္းဆြတ္ ျငားေသာ္ ေက် ာမ် ားဒိုးယို
စိမ့္စိမ့္ စို ကာ ေရခ်ိ ဳ တစ္စက္
ဘယ္သူ ပက္ ၍ သ်ွ င့္ မ် က္ ႏွာ ဝယ္
ရွက္ေသြး ျခယ္ရ လက္ဝယ္ေပြ႕ကိုင္
ပိေတာက္ခိုင္ကို မႏိုင္ ပစ္ ခ်
ရွက္ ေဒါ သ ႏွင့္ လွည့္ၾကည့္လင့္ေသာ္
သ ခင့္ မ် က္ ႏွာ ဝင္းဝင္း ဝါ ေၾကာင့္
ရင္မွာ သိမ့္ သိမ့္ ……………… ေဝေဝမူး ။ ။
……………………………………………………………
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
မိုးေသာက္လကၤာပန္းကဗ် ာမ် ားမွ
________________________________________
အရွက္ေျပ ပိေတာက္ပန္း
~~~~~~~~~~~~~~~~~
* တစ္ခိုင္ခူးမယ္လို႕
ၿမိဳ င္ဦးသာယာေဖြခဲ႕
ညွာညွာေျပ ဝါဝါေရႊ သင္းေဝေလွာက္ပါတဲ႕
ပိေတာက္ပင္ မေရာက္ခင္ စစဦးမွာ
ဖူးလြလြ ခူးရရ ခ်ိ ဳ င္မယ္ႀကံ ။
ပင္ယံမွာ သူတို႕ဝိုင္းႏွင္႕ၾက
ျမကိုင္းကုန္ကုန္ေၾကြ၍
သုန္သုန္ေလ ေမႊမေႏွာက္ေသာ္လဲ
လံုလံုေမ ေခ်ြ မေလာက္ၿပီဘု
တစ္ေယာက္ တစ္ခိုင္ ပိေတာက္ၿမိဳ င္
ကုန္ေလာက္ၿပီပ
ပိေတာက္တစ္ခိုင္ ႏွစ္ေယာက္ဆိုင္ဆံုလုေမာၿပီမွ
ေျပးခဲ႕ရ ေဝးျပျပ ေလးႏွမ သူ႕အထံ ။
ေသာင္းေသာင္းညံ ေသာေသာလႈပ္
ေျခဆစ္ျမွဳ ပ္ ေရစင္အိုင္ႏွင့္
ဒိုးပတ္ယိုင္ ကိုးရပ္ၿပိဳ င္ တိုးၾကပ္လူလိႈင္လိႈင္ပ
ကြမ္းေတာင္ကိုင္ မေရႊေဒြး ဝိုင္းပါၾကေလး
ဆိုေတးညီညီ တိုင္ၾက
ေခါင္းမႏိုင္ ဆံေတာက္ဦးမွာလဲ
ပိေတာက္ဖူး ဝါဝါ ျမင္မိ
ဘယ္သူဆင္ ဘယ္သူေပးပါလိမ့္
ေဆြးသိမ့္သိမ့္ မ် က္ရည္လ်ွံ
ခက္ေပြျပန္ပါဘိ မိတစ္ပါး ။
မ် က္ထားသိုသို
ေရႊစိတ္ ေမွာင္ေမွာင္ညိဳ မွ
ေလွာင္ေလွာင္ခ်ိ ဳ ရယ္သံစရယ္ႏွင့္
ေလးႏွမ ေျပးအက ယိုင္ယိုင္လာ၍
ငိုင္ငိုင္ကာ မက္မက္မၿပံဳ းသာတဲ႕
ရွက္ရွက္တံုး ကိုလူညိဳ သို႕
ေက် ာဒိုးယို ေရစင္ေပါက္ေအာင္
ေက် ာက္စက္ေရ ျမျမမႊန္း
သြန္းစိမ့္စိမ့္ သည္လိုေျဖမွ
အရွက္ေျပ ေျဖစတမ္းရယ္လို႕
က် မ် က္ေရ ေၾကြတစမ္းရယ္ႏွင့္
လွမ္းအေပါက္ ပန္းပိေတာက္ ထိေလမလား ။ ။
……………………………………………………………………
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
ရႈမဝမဂၢဇင္း ဧၿပီလ ၁၉၅၆
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ ကဗ် ာေပါင္းခ် ဳ ပ္
_________________________________

Sunday, March 25, 2018
ျ္မပုဝါႏွင့္ ယကၠန္းသမား
❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆
ပိုးဇာေပါက္ပန္းလြန္းအိမ္
႐ႈပ္လိမ္လို႔ေထြး။ ။
ေရႊျမႇင္ကို,ေငြျမႇင္ယွက္တယ္
လြန္းယက္ေဖာက္ေျပး။ ။
သက္တန္႔ႀကိဳး သီေရြးသယ္
ခ်ည္႐ွယ္ဖြဲ႔ယကၠန္း။ ။
တလႊာကို,ႏွစ္လႊာထပ္တယ္
ပိုးစပ္ကြက္ဆန္း ။ ။
ေရႊလက္ခပ္ ယဥ္သြားတိုင္
လႈပ္ယိုင္လို႔ယိမ္း။ ။
ယကၠန္း႐ွင္ ခါးကိုႏြဲ႔ရင္
ညႊတ္သြဲ႔သြဲ႔တိမ္း။ ။
ေရႊခလုတ္ ေမာင္းလြန္းျပန္
လက္တန္ကေသး။ ။
ခ်ည္ဖန္ကာ ဝါမဖတ္တယ္
ႀကိဳးျပတ္မယ္ေလး။.။
နဂါးရစ္ လြန္းတရာ
ပိုးလႊာေၾကာ့ၾကစ္ႀကိဳး။ ။
ျပပုဝါ အ႐ွည္ဆန္႔ရင္
ျပန္႔ျပန္႔ထိမိုး။ ။
ခ်စ္သူရဲ႕ လြမ္းလက္ေဆာင္
တိမ္ေတာင္ရဲ႕အေသြး။ ။
ေၾကာ့လည္တိုင္ ခိုင္ခိုင္ညႇစ္ကာ
စည္းရစ္မယ္ေလး။ ။
ဘယ္ေတာ့မွ ေမာင့္ပုဝါ
ၿပီးပါစေမး။ ။
ႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာမွၿပီးမယ္
ခရီးကေဝး။ ။
ယကၠန္းသမား ပညာ႐ွင္
အို.....အသင္,ဘယ္သူနည္း။ ။
ပင့္ကူေမာင္ ထိုခါမွ
ခ်ည္စကိုအသာျမႇင္၍
မနားခ်င္နားခ်င္လွရယ္ျဖင့္
မႂကြားခ်င္ ႂကြားခ်င္သပရယ္ႏွင့္
ျပံဳးျပေလသတည္း။ ။
ဆရာေဒါင္းႏြယ္ေဆြ

ဆရာႀကီးေဒါင္းႏြယ္ေဆြ၏ ေစာင္းညႇိဳ႕သံကာခ်င္းကို အတုယူေရးမိတဲ့ ဒုတိယအပုဒ္ေလးပါ
ပန္းလိပ္ျပာသို႔
❀❀❀❀❀❀
အိုဘယ့္ လိပ္ျပာ ပန္းမာလာ၏
သင္းျဖာဝတ္ရည္ ခ်ိဳျမၾကည္ကို
သင္သည္ေသာက္သုံး သင္စားသံုး၍
ေ႐ွာင္ပုန္းမည္ေလာ ပုန္းမည္ေလာ။
ပုန္းေလေလာ့ ပုန္းေလေလာ့။
အိုဘယ့္,လိပ္ျပာ ပန္းမာလာ၏
ပြင့္လႊာပန္းခက္ အလွပ်က္ေအာင္
သင္ဖ်က္ဆီးကာ ေဝးကမာၻသို႔
ေ႐ွာင္ခြာမည္ေလာ ေ႐ွာင္မည္ေလာ။
ေ႐ွာင္ေလေလာ့ ေ႐ွာင္ေလေလာ့။
အိုဘယ့္,လိပ္ျပာ ပန္းမာလာ၏
ပြင့္လႊာတင့္ဆန္း လြင့္ေႂကြႏြမ္းေအာင္
အနမ္းအေတြ႔ အဆိပ္ေငြ႔ႏွင့္
ေထြးေပြ႔မည္ေလာ ေပြ႔မည္ေလာ။
ေပြ႔ေလေလာ့ ေပြ႔ေလေလာ့။
အို...လိပ္ျပာငယ္ လွမ်ိဳးႂကြယ္၍
ဝင့္ထည္ေစေသာ ပန္းရံုေတာကို
သေဘာစိတ္ႀကိဳက္ စိတ္႐ိုင္းမိုက္ႏွင့္
သိမ္းပိုက္မည္ေလာ သိမ္းမည္ေလာ။
သိမ္းေလေလာ့ သိမ္းေလေလာ့။
သဘာဝႏွင့္ အလွဆင့္၍
တင့္တယ္ပန္းရံု အလွစံုကို
ဘယ္ပံုဘယ္နည္း သင္ဖ်က္ဆီး၍
ပ်က္ဆီးမည္ေလာ ပ်က္မည္ေလာ။
ပ်က္မည္ေလာ့ ပ်က္မည္ေလာ့။
အိုဘယ့္,လိပ္ျပာ အဆိပ္ပါေသာ
မာယာႏႈတ္ခမ္း သင့္အနမ္းေၾကာင့္
ေႂကြႏြမ္းေစမည့္ ပန္းမရိွကို
သင္သိမည္ေလာ သိမည္ေလာ။
သိမည္ေလာ့ သိမည္ေလာ့။
ေအာင္ေဆြ
၁၇.၃.၂၀၁၈

Friday, March 9, 2018
ေစာင္းသံေပ်ာက္ေသာ တမိုးေအာက္
❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆
ေစာင္းကိုငင္၍
သခင္သည္မွာ....အိပ္စက္ပါေလာ့။
သခင္လာလွ်င္
မယ့္ဆံပင္ကို
ေျမတြင္ျပန္႔ျပန္႔..ခင္းပါမည္။
သခင့္ေျခကို
မ်က္ရည္ႏွင့္ေဆး မယ္မယ္ေထြးလို႔
ေႏြးေစပါမည္....သခင္။
သခင့္အတြက္
ေရတခြက္ကို ေရႊလက္ႏွင့္ကိုင္
ညလံုးထိုင္၍....ေစာင့္ပါမည္။
မီးအိမ္ထြန္းကာ
ေစာင္းသံသာကို ပိုးဝါႀကိဳးဆင္
ျမျမလြင္ေအာင္ သခင္တီးခတ္
ေစာင္းႀကိဳးျပတ္လွ်င္ မၿငိဳျငင္ပါ
တပင္ျပန္ဆက္ သခင့္လက္ကို
နမ္းလ်က္ေျဖသိမ့္....ေပးပါမည္။
အို...တညတာလံုး ေမာင့္လက္ရံုးမွာ
မီွအံုးအိပ္စက္ ႏိုးတဝက္ျဖင့္
သခင့္ေစာင္းသံ ျခဴးျခဴးညံကို
နာခံေတာ္သြင္း တမိုးလင္းမွ
ရင္တြင္းလႈပ္႐ွားမိပါသတည္း။
ညကသခင္ အိုေစာင္း႐ွင္ရယ္....
အသွ်င္ဘယ္ေရာက္ ေစာင္းသံေပ်ာက္၍
ေသာက္ေရခြက္ခမ္း ကိုယ္လည္းႏြမ္းလ်က္
မီးခြက္လည္းၿငိမ္း ခန္းဆီးယိမ္းကာ
ေ႐ွာင္တိမ္းဘယ္ဆီ သြားေလၿပီနည္း။
ေနနီဝန္းစက္ ေ႐ွ႕မွထြက္ခဲ့
တရက္လာႏိုး ငံ့လည္က်ိဳးျဖင့္
မိုးခ်ဳပ္တိုင္ထိ လြမ္းတမိမွာ
ႏြမ္းယိေႂကြသဲ.....လွပ္လွပ္တည္း။
ေစာင္းကိုငင္၍
သခင္ဘယ္မွာ....ေပ်ာက္ကြယ္ပါလိမ့္။ ။
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
____________________
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
**************
မီးပုံးျပာျပာ ေမာင္မလာ
***********************
စီကာရီကာ ဝရန္တာမွ
မီးျပာၾကယ္အိမ္ ေလမၿငိမ္ေသာ္
စုိးရိမ္ခင့္လက္ ဖေယာင္းစက္ထိ
ပူေလာင္ဘိလည္း ဖိကာျငႇိမ္းသတ္
ၾကဳိးတန္းျပတ္သည္ …
လြမ္းဇာတ္ ထင္ေရးေပၚေယာင္တကား ၊
ဟုိ … တစ္ႏွစ္က
ပ်ဳိခ်စ္တဲ့ေမာင္
သန္းေခါင္ခ်ိန္းခ်က္ ညဥ့္နက္နက္မွာ
သူလာေလမလား စကားယုံၾကည္
မတည္ကတိ ယြင္းေလဘိ၍
ထြန္းညႇိမီးပုံး တစ္ညလုံးလွ်င္
ေခြႏုံးႏြမ္းကာ ဝရန္တာတြင္
႐ွဳိက္ကာ ငုိခဲ့ရသ႐ွင့္ ၊
ဪ …
မေန႔တုန္းက ဖိတ္စာရခဲ့
သည္ညဆုိလွ်င္ တစ္ႏွစ္ပင္တည့္
ေစ့ေစ့ျပည့္၍ ခ်စ္သည့္ေမ့ေမာင္
ဤသန္းေခါင္မွာ မဂၤလာည
လွပႏွဳတ္ခမ္း ေငြလျခမ္းတြင္
အနမ္းမုန္တုိင္း ဆင္ေရာ့မည္ ၊
အုိ …
မီးပုံးျပာျပာ ယိမ္းႏြဲ႔ကာလွ်င္
ေလမွာမၿငိမ္ လင္းခ်ည္မွိန္ေသာ္
စုိးရိမ္ခင့္လက္ ဖေယာင္းစက္ထိ
ပူေလာင္ဘိလည္း ဖိကာျငႇိမ္းသတ္
ၾကဳိးတန္းျပတ္သည္ …
လြမ္းဇာတ္ ထင္ေရးေပၚေယာင္တကား ။ ။
(ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ)
#######
________________
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
**************
မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္း ဖီလာေဝး
*************************
တိမ္ကုိ တိမ္ႏွင့္
ေစသျဖင့္လည္း
သခင့္စကား … မၾကားရၿပီ ၊
ေလကုိ ေလႏွင့္
ေစသျဖင့္လည္း
သဇင့္စကား … မၾကားရၿပီ ၊
တိမ္ကုိ ေလႏွင့္
ေစသျဖင့္လည္း
တစ္ဆင့္စကား … မၾကားရၿပီ ၊
ဪ …
တိမ္ကတစ္လမ္း ေလတစ္လမ္းတည့္
ၾကမ္းတမ္းေကာင္းကင္ ေက်ာကုံးျပင္ဝယ္
ဖိတင္ေလးလံ ႐ွဳိက္သံမွ်င္ခ်ည္
ရိပ္ျခည္ႏြယ္ျပက္ ၾကားႏုိးခက္ခဲ
တိမ္ယက္ဇာတန္း ေလမ်က္ကန္းဝယ္
စခန္းမေတြ႕ လြမ္းသေရြ႕ျဖင့္
ကြၽမ္းေႂကြလြင့္ပါး ခရီးလ်ားခဲ့
အသြားအျပန္ စုန္ဆန္တက္ဆင္း
အလင္းလက္လက္ ေမွာင္နက္နက္လွ်င္
ၾကင္ခက္ေဖြရာ မုိးလဟာဝယ္
လိပ္ျပာေမာႏြမ္း ႐ွာတုိင္းပန္းသည္
ႏွစ္လမ္းမ်ဥ္းေၾကာင္း ဖီလာေဝးေဝးတကား ။ ။
(ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ)
#######
_____________
နန္းထိုက္ေတာ္သဇင္
သင္းသဇင္
မင္းဘုရင္ စံဝင္ထုိက္ေလတဲ့
နန္းႀကိဳက္ေတာ္သံုး။
ပြတ္လံုး ေရႊပလႅင္ႏွင့္
ေႏြသဘင္ အခ်ိန္ေႏွာင္းေလမွ
ေဆာင္းအဝင္ နတ္ေတာ္ဆန္းေလေပါ့
နန္းတေမာ့ ႐ံုးစုညီ
စာဆုိသီသည့္ လကၤာကံုး။
ႏွလံုးမင္ရည္ေဖ်ာ္၍
သိဂႌေလွာ္ေရႊကညစ္ရယ္ႏွင့္
လမ္းသစ္ႀကိဳ နန္းဗဟုိနာရီေစာင္းေသာ္လည္း
အေဟာင္းကို ေမ့ႏုိင္စြမ္းၿပီဘု
ႏြမ္းသေယာင္
လြမ္းကေလာင္ မ်က္ရည္ဆင္းရတယ္
ႏွင္းရည္ခ မင္းျပည္မ ေရွးအစဥ္အလာထံုး။ ။
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
(မိုးေသာက္လကၤာ ပန္းကဗ်ာမ်ား မွ)
_____________________________
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
**************
စာဆုိဟူသည္ကား
*****************
ကညစ္တစ္လက္
ေပတစ္ရြက္ျဖင့္
အသက္ စေတးခဲ့ၾကသည္ ။
သမုိင္းေပးတာဝန္
ျမတ္ေက်ပြန္သည္
လူခြၽန္ စာဆုိေတာ္ေပတကား ။
ကေလာင္တစ္လက္
မင္တစ္စက္ျဖင့္
စာဖ်က္ ေပဖ်က္ အဆိပ္တက္၏ ။
သမုိင္းေပးတာဝန္
မေက်ပြန္က
လူလြန္လူည့ံ သာတကား ။ ။
"ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ”
(၁၉၆၈ ခု ၊ စာဆုိေတာ္ေန႔သုိ႔)
#######
❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆❆
ေစာင္းကိုငင္၍
သခင္သည္မွာ....အိပ္စက္ပါေလာ့။
သခင္လာလွ်င္
မယ့္ဆံပင္ကို
ေျမတြင္ျပန္႔ျပန္႔..ခင္းပါမည္။
သခင့္ေျခကို
မ်က္ရည္ႏွင့္ေဆး မယ္မယ္ေထြးလို႔
ေႏြးေစပါမည္....သခင္။
သခင့္အတြက္
ေရတခြက္ကို ေရႊလက္ႏွင့္ကိုင္
ညလံုးထိုင္၍....ေစာင့္ပါမည္။
မီးအိမ္ထြန္းကာ
ေစာင္းသံသာကို ပိုးဝါႀကိဳးဆင္
ျမျမလြင္ေအာင္ သခင္တီးခတ္
ေစာင္းႀကိဳးျပတ္လွ်င္ မၿငိဳျငင္ပါ
တပင္ျပန္ဆက္ သခင့္လက္ကို
နမ္းလ်က္ေျဖသိမ့္....ေပးပါမည္။
အို...တညတာလံုး ေမာင့္လက္ရံုးမွာ
မီွအံုးအိပ္စက္ ႏိုးတဝက္ျဖင့္
သခင့္ေစာင္းသံ ျခဴးျခဴးညံကို
နာခံေတာ္သြင္း တမိုးလင္းမွ
ရင္တြင္းလႈပ္႐ွားမိပါသတည္း။
ညကသခင္ အိုေစာင္း႐ွင္ရယ္....
အသွ်င္ဘယ္ေရာက္ ေစာင္းသံေပ်ာက္၍
ေသာက္ေရခြက္ခမ္း ကိုယ္လည္းႏြမ္းလ်က္
မီးခြက္လည္းၿငိမ္း ခန္းဆီးယိမ္းကာ
ေ႐ွာင္တိမ္းဘယ္ဆီ သြားေလၿပီနည္း။
ေနနီဝန္းစက္ ေ႐ွ႕မွထြက္ခဲ့
တရက္လာႏိုး ငံ့လည္က်ိဳးျဖင့္
မိုးခ်ဳပ္တိုင္ထိ လြမ္းတမိမွာ
ႏြမ္းယိေႂကြသဲ.....လွပ္လွပ္တည္း။
ေစာင္းကိုငင္၍
သခင္ဘယ္မွာ....ေပ်ာက္ကြယ္ပါလိမ့္။ ။
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
____________________
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
**************
မီးပုံးျပာျပာ ေမာင္မလာ
***********************
စီကာရီကာ ဝရန္တာမွ
မီးျပာၾကယ္အိမ္ ေလမၿငိမ္ေသာ္
စုိးရိမ္ခင့္လက္ ဖေယာင္းစက္ထိ
ပူေလာင္ဘိလည္း ဖိကာျငႇိမ္းသတ္
ၾကဳိးတန္းျပတ္သည္ …
လြမ္းဇာတ္ ထင္ေရးေပၚေယာင္တကား ၊
ဟုိ … တစ္ႏွစ္က
ပ်ဳိခ်စ္တဲ့ေမာင္
သန္းေခါင္ခ်ိန္းခ်က္ ညဥ့္နက္နက္မွာ
သူလာေလမလား စကားယုံၾကည္
မတည္ကတိ ယြင္းေလဘိ၍
ထြန္းညႇိမီးပုံး တစ္ညလုံးလွ်င္
ေခြႏုံးႏြမ္းကာ ဝရန္တာတြင္
႐ွဳိက္ကာ ငုိခဲ့ရသ႐ွင့္ ၊
ဪ …
မေန႔တုန္းက ဖိတ္စာရခဲ့
သည္ညဆုိလွ်င္ တစ္ႏွစ္ပင္တည့္
ေစ့ေစ့ျပည့္၍ ခ်စ္သည့္ေမ့ေမာင္
ဤသန္းေခါင္မွာ မဂၤလာည
လွပႏွဳတ္ခမ္း ေငြလျခမ္းတြင္
အနမ္းမုန္တုိင္း ဆင္ေရာ့မည္ ၊
အုိ …
မီးပုံးျပာျပာ ယိမ္းႏြဲ႔ကာလွ်င္
ေလမွာမၿငိမ္ လင္းခ်ည္မွိန္ေသာ္
စုိးရိမ္ခင့္လက္ ဖေယာင္းစက္ထိ
ပူေလာင္ဘိလည္း ဖိကာျငႇိမ္းသတ္
ၾကဳိးတန္းျပတ္သည္ …
လြမ္းဇာတ္ ထင္ေရးေပၚေယာင္တကား ။ ။
(ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ)
#######
________________
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
**************
မ်ဥ္းႏွစ္ေၾကာင္း ဖီလာေဝး
*************************
တိမ္ကုိ တိမ္ႏွင့္
ေစသျဖင့္လည္း
သခင့္စကား … မၾကားရၿပီ ၊
ေလကုိ ေလႏွင့္
ေစသျဖင့္လည္း
သဇင့္စကား … မၾကားရၿပီ ၊
တိမ္ကုိ ေလႏွင့္
ေစသျဖင့္လည္း
တစ္ဆင့္စကား … မၾကားရၿပီ ၊
ဪ …
တိမ္ကတစ္လမ္း ေလတစ္လမ္းတည့္
ၾကမ္းတမ္းေကာင္းကင္ ေက်ာကုံးျပင္ဝယ္
ဖိတင္ေလးလံ ႐ွဳိက္သံမွ်င္ခ်ည္
ရိပ္ျခည္ႏြယ္ျပက္ ၾကားႏုိးခက္ခဲ
တိမ္ယက္ဇာတန္း ေလမ်က္ကန္းဝယ္
စခန္းမေတြ႕ လြမ္းသေရြ႕ျဖင့္
ကြၽမ္းေႂကြလြင့္ပါး ခရီးလ်ားခဲ့
အသြားအျပန္ စုန္ဆန္တက္ဆင္း
အလင္းလက္လက္ ေမွာင္နက္နက္လွ်င္
ၾကင္ခက္ေဖြရာ မုိးလဟာဝယ္
လိပ္ျပာေမာႏြမ္း ႐ွာတုိင္းပန္းသည္
ႏွစ္လမ္းမ်ဥ္းေၾကာင္း ဖီလာေဝးေဝးတကား ။ ။
(ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ)
#######
_____________
နန္းထိုက္ေတာ္သဇင္
သင္းသဇင္
မင္းဘုရင္ စံဝင္ထုိက္ေလတဲ့
နန္းႀကိဳက္ေတာ္သံုး။
ပြတ္လံုး ေရႊပလႅင္ႏွင့္
ေႏြသဘင္ အခ်ိန္ေႏွာင္းေလမွ
ေဆာင္းအဝင္ နတ္ေတာ္ဆန္းေလေပါ့
နန္းတေမာ့ ႐ံုးစုညီ
စာဆုိသီသည့္ လကၤာကံုး။
ႏွလံုးမင္ရည္ေဖ်ာ္၍
သိဂႌေလွာ္ေရႊကညစ္ရယ္ႏွင့္
လမ္းသစ္ႀကိဳ နန္းဗဟုိနာရီေစာင္းေသာ္လည္း
အေဟာင္းကို ေမ့ႏုိင္စြမ္းၿပီဘု
ႏြမ္းသေယာင္
လြမ္းကေလာင္ မ်က္ရည္ဆင္းရတယ္
ႏွင္းရည္ခ မင္းျပည္မ ေရွးအစဥ္အလာထံုး။ ။
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
(မိုးေသာက္လကၤာ ပန္းကဗ်ာမ်ား မွ)
_____________________________
ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ
**************
စာဆုိဟူသည္ကား
*****************
ကညစ္တစ္လက္
ေပတစ္ရြက္ျဖင့္
အသက္ စေတးခဲ့ၾကသည္ ။
သမုိင္းေပးတာဝန္
ျမတ္ေက်ပြန္သည္
လူခြၽန္ စာဆုိေတာ္ေပတကား ။
ကေလာင္တစ္လက္
မင္တစ္စက္ျဖင့္
စာဖ်က္ ေပဖ်က္ အဆိပ္တက္၏ ။
သမုိင္းေပးတာဝန္
မေက်ပြန္က
လူလြန္လူည့ံ သာတကား ။ ။
"ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ”
(၁၉၆၈ ခု ၊ စာဆုိေတာ္ေန႔သုိ႔)
#######
Subscribe to:
Posts (Atom)